Bırgun Anlarsın
 

Bir düş gibi başladı her şey, o sonsuz

Ve el değmemiş güzelliğinde aşkın

Uzaklarda arayıp da bulduğumuz

Belki de bizdik, sessiz ve dalgın


Her yer yeşile kesmişti yaprak yaprak

Büyülü sessizliğinde ormanların

El ele, dağlar ve denizler aşarak

Bir yere vardık, mutluluğa en yakın


Öyle yükseldik, göğe değdi başımız

Tüm mesafelerini aştık dünyanın

Öylesine hür ve öyle yapayalnız


Ve sonra bir yere geldik ki ipissiz

Çaresizlik bir tek hançer gibi yalın

Saplandı bağrına bütün umutların


ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN