Kent Surgunu
 

-

Sen giderken şarkıları küstürdüm

Bir bitimsiz keder kaldı yüzümde

Aşk emekti bilemedin küçüğüm

Yaşanmamış günleri istemekti


Issız kalışımı duyuran zaman

Yağmurlara boğdu mevsimlerimi

Eski mektuplara sığındım kaldım

Bir gözyaşı kadar yas’lıyım şimdi


Sanki benim hüznüm bana az mıydı

Bir de kaçar göçer oldum ben benden

Hiçbir yere sığmadı bu yüreğim

Adım kent sürgünü kaldı bu yüzden


ll-

Geceyi günleyip içimi tırmalıyorum çok zamandır

Yenileniyor acılarım uslan diyemiyorum

Göğsümde çok eskiden kalma bir yara var

Artık sargı da kar etmiyor ne edeyim


Hüznümün damarlarına uzanıyor ellerim

Ellerim acemi bir nakkaşın elleri

Güne değmiyor güneşe değmiyor sanki

Sendelenip duruyor bedenim

gitgide kısalıyor ömrüm

ayrılıklar uzadıkça uzuyor


Varsın bütün kentler kirletedursun insani

Yine de temiz kalmalı diyorum bir şeyler

Yine de sevdaları serin saklamalı


Ama ne yapsam şaşkınlığa düşüyor aklım

Aklım / aklımı anlamaya yetmiyor

şimdi sözüm bile geçmiyorsa yüreğime

yani ben divaneysem kendime / kime ne


lll-

Ansızın bir küçük kız duruyor gölgemde

“Amca saat kaç” diyor

Ne güzel kız diyorum içimden

Bir kızım olsa hani benzese ayşavkına

(benden de baba olmaz ki)


Saat biri çeyrek geçiyor

Ama diyorum birler de geçer çeyreği


Tatlı bir tebessüm bırakıyor yüzüme

Oysa ben gülüşümü daha çabuk veriyorum

O pırıltılı çocuğun su gibi gözlerine


IV-

Şimdi sıcaklığın yok ya yanımda

Umut da yok gibi bana


Senden gelen ezaların sancısını duyuyorum çaresiz

Kem oluyor sözün aslı

Birdenbire kış oluyor yaz soluklarım

(Bilisin yine de çekincesiz dayarım

senden yana çoğul yürek yaramı

ve ben yine herkesten saklarım

senli anlatımları)


Olur ya diyorum bir zaman özlersin ve

Boşuna ararsın bende unuttuğun gülüşü

Bir seyyahın yoldaşlığında rastlantı oluruz belki

Belki seni ilk görüşüm gibi

ışığın saçlarından ilk süzülüşünü

ve ikimizi saran o sonsuz düşü

sonbaharın savurduğu yapraklara vermiş olurum


Kimbilir

Bir yangının kararttığı dil izi kalır nefesimde

Bir de bu küller ülkesinde kent sürgünü oluşum


Ahmet Can Akyol