Hiç Düşünememiştik Mi? :.
 

Ben başka korkuların girdabında başımı dik tutmaya çalışıyordum

sen gideceği yere kadar diyordun.

Ama bir şey vardı içimizde ağırlaşan

Adı konulamayan adını bilemediğimiz

Hiç bir şeye benzetemediğimiz

Ağrısını ruhumuzda hissettiğimiz

Ama bizim olan içimizi ısıtan bir şey..


Önemlimiydiki?


Adını koyamasak da tanımlayamasak da


o bizimdi…


O güzeldi..o büyüktü..


O değerliydi..


Ve nazlıydı..



Ama şimdi bir harabe gibi kaldı yüreğimin tam ortasında

Öksüz ve yaralı kaldı

Susuz kaldı bir kum yığını gibi..

Şimdi kime sormalıyım bu kaçıncı kilometre taşı?

Nerede yorulduk biz

Nasıl kopardık yürek bağımızı


Nerede çözüldük

Nezaman başladı yaprak dökümü

Bu son yazdı bitti…Gidiyorsun…


Ve dökülüyorum ayaklarının dibine bir bir

Sen kal ben giderim

Yüreğimi de götürürüm

Gideceği yere kadar

Gömüleceği yere kadar


sen kal...


Bu şehrin gözyaşı beni boğar


Koparım dağılırım


Sen kal...


Kalmalısın ki


Arkandan ağlamasın bende bıraktıkların..





özlemm