Cebeci İstasyonu Ve Sen
 

Cebeci Istasyonunda bir aksam üstü

Incecikten bir yagmur yagiyordu yollara

Yeni bastan yasiyorduk kaderimizi

Sicak bir kara sevda

Yüregimizin basinda bagdas kurup oturmustu;

Acimsi, buruk.

mühürlenmisti agzimiz bir sessizlik içinde

Sessizligi üstümüzden atamiyorduk

Bir saçak altinda kararsiz, yorgun

Saatlerce duruyorduk

Kimse görmüyordu bizi


Cebeci Istasyonunda bir aksam üstü

Yeni bastan yasiyorduk kaderimizi

Cebeci Istasyonunda bir aksam üstü

Bir baska türlüydü bu insanlar

Sen bir baska türlüydün

Gözlerin yine öyle bir bilinmez renkteydi

Gözlerin gözlerimde erimekteydi

Bir mermer heykel gibi yanimda duruyordun

Beni birakma diyordun


Meyhane sarhoslari gibi sirilsiklam

Bir yalnizlik duyuyorduk

Agliyordun, agliyordun...


Cebeci Istasyonunda bir tren

Nefes nefese soluyordu

Gerilmis bir keman teli gibiydik


Ankara Kalesi'nde bir eski çalar saat

Bilmem kaça vuruyordu

Bir yagmur yagiyor inceden ince

Içimizdeki binbir düsünce

Harmanlar misali savruluyordu

Islanmis bir ceylan yavrusu gibi

Tiril tiril titriyordun

Gitsek gitsek diyordun.


Yüregimin atisindan deli gönlümce

Siril siklam, paramparça, permeperisan

Türküler söylüyordum

Agliyordun, agliyordun...


Simdi, simdi seni düsünüyorum

Cebeci yollarinda rüzgarlar esiyor, serin

Paramparça düsmüs gönül ufkuma

Iki yildiz gibi gözlerin

Gel Ey cigerime saplanan hançer

Gel ey yüregime oturmus kursun

Göçmen kuslar gibi çok uzaklardan

Gel artik

Ne olursun

Yavuz Bülent Bakiler