Herkes Olur Olumunu
 

Ölüm gelecek ve senin gözlerinle bakacak.”

-C. Pavese-


I

Kanatlanır, kanatılır bütün boşluklar.

Aynalar her gün bir başka yalan söyler

ve kalınır geride çizilmiş hayatlardan,

geride yağmurlardan ve çığlıklardan.


Herkes çizer boşluğunu…


II

Her aşk başlarken pembe,

ayrılıkta rengi siyah yalnızlığın…


(Herkes arar pembesini.

Oysa kendinden ötesi yoktur;

kimse sevmez yalnızlıkta gölgesini…)




III

Herkes sever doğumunu;

kim sever ölümünü?


Herkes sever doğrusunu;

kim sever yanlışını?


Herkes susar ayıbını.

Herkes susar ayıbını…


IV

Herkes bilir gitmesini.

Bir zaman öğrenirsin

gideni sırtından öpmesini


Herkes yaşar hasretini…


V

Herkes geçer gençliğini

Herkes…Buğusunda anıların

yitirir kekliğini…


VI

Herkes yaşamakla suçlu,

aşkıyla hükümlüdür;

herkes doğarken ölümlüdür.


Herkes ölür ölümünü;

göğe salıp düşlerini,

salıp tenini, nefesini

bırakır ceketini.


Herkes bırakacaktır ceketini…


Yılmaz Odabaşı