Gözlerini Getir
 

Gözlerini getir yarı umtsuzluguma

Yaprak gibi döküleyim önüne

Solayım, beter olayım

Gözlerini getir,

Öleyim...


Bilmeden çocukça sevildigini,

Ve bayram sabahınca beklendigini,

Kaf Dagı'ndan güneş getirir gibi,

Gözlerini getir.

Getir gözlerini,

Öleyim...


Kimsesizim İlk kez bu kadar suskunum

Sana söyleyemiyorum

Yıldızlara uzanmışım her akşam

Ve baglanmış

Ve kınanmış

Ve karşında hep yitirmişim

Ne olur

Gözlerini getir

Öleyim...


Ben biraz şairim, biraz divane

Çarmıha gerseler öldüremezler

Sırrım saçımda degil yüregimdedir

İstersen dost, istersen düşman gibi

Gözlerini getir

Ustam! getir gözlerini

Öleyim..


Ben yine kaybettin, görmüyormusun?

Şafak yangınından yaralı çıktım

Ve ben ustam,

Gözlerinle yakılası bir şiire başladım

Kaçtıkça sana döndüm

Ve artık gülü bıraktım,

Menekşe yapragını

Kitaplarımı,

Suskun maceramı...

Bu şiir bitsin

Bana, peşinş bıraktıgım bir hayatı degil,

Gözlerini getir.

Ustam! getir gözlerini,

ÖLEYİM...


Ali Kınık