Askınla
 

Aşkınla beni kendimden çaldığın gün

Adını koydum ayrılığın

Yoksul bir ölüm gibi

Taşırken bastırılmış isyanlardan bir diğerine bedenimi

Bir daha dolduramam ya sende kendimi

Kanatmam açtığın yaraları

Duymadan ayak seslerini

Hadi gelmediğin her gece ruhumu siper etmişken sevdana

Kanım akmaz nasılsa

Bir kez daha sapla acıları

Bıçak yarası yanlızlığım pahasına

Sende sönerken gündüzlerim

Akşamı edemem nasılsa

Lütfuna eremedim gün durma

Bir kez daha sapla

Nasıl olsa siper ederim kendimden çaldığın beni

Şarapnel acısı gözyaşlarına



IHLAMURLAR ALTINDA

Askınla
 

ELLERINI BIRAKTIGIM GUN



Ellerini bıraktığım gün

Ruhumu da sende bırakmıştım

Yıldızlar söndüğünde

Direnip uykulara sessizce

Feda ettim cevapsız sorulara bölünmüş rüyalara

İstanbulun en fakir mahallesinde

En ücra köşesinde

Ekmek arası sevdalar saftık ya ikimizde

Bir daha hiç gitmemek için gelmediğin de

Şarapa vurdum sevda naraları atan ayyaş dudaklarımı

Sensiz öksüz tenimde

Gitme saati geldiğinde

Sevdamı ikimizle birlikte ölüme terkettim yatağında

Ellerini bıraktığım günde.


IHLAMURLAR ALTINDA