Kenan Hulusi Koray
 

Kenan Hulusi KORAY (d. 1906, İstanbul - ö. 1943, Adapazarı) Cumhuriyet döneminde kurulan Yedi Meşaleciler adlı topluluk üyesi ve hikâyeci.


İstanbul doğumlu olan sanatçı İstanbul Erkek Lisesini bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde yüksek öğrenimini yaptı. 1934 yılında Vakit Gazetesi'nde işe başladı. 1943 te Adapazarı’nda yedeksubaylığını yaparken, tifüs salgınında öldü.


Öğrencilik yıllarında edebiyat dünyasına adım atan yazar, ilk hikâyelerini Servet-i fünun/Uyanış dergisinde çıkarır.Daha sonra aynı dergideki altı arkadaşı ile birlikte Yedi Meşaleciler adlı topluluğu kurarlar. Kenan Hulusi, toplulukta tek hikâye yazarıdır ve 1928 yılında bir antoloji hazırlar.


Toplam beş hikâye kitabı yayınlayan yazar, “Osmanoflar” romanı ve kısa hikâyelerinin birçoğu gazete sayfalarında kaybolup gitmiştir. Gazeteciliğinin de etkisiyle küçük hikâye tarzını benimseyen Kenan Hulusi, Cumhuriyet döneminde korku türünde örnekler veren ilk hikâyecidir.


Ölümünden sonra yayınlanan kitapları derleme, yeniden basım vs. olmaktadır.


Osmanoflar (1938)

RBK Pansiyonu (1942)

Yedi Meşale (ortak kitap) (1928)

Bir Yudum Su (1929)

Bahar Hikâyeleri (1939)yalan

Son Öpüş (1939)

Bir Otelde Yedi Kişi (1940)

Bir Yudum Su (yedi yeni öyküyle birlikte) (1949)

Hikâyeler” (1973)

Beşer Dakikalık Hikâyeler (2000)

Yaz ve Aşk Hikâyeleri (Ekim 2004)