Duâda İstek Kesin Olmalidir
 

Duâda istekler kesin olmalı, ortada kalan bir tereddüt ve isteksizlik hali olmamalıdır. Meselâ:

- Yâ Rab, beni istersen afvet, istemezsen afvetme... gibi bir duâ etmemelidir. Belki kesin olarak: ´´Yâ Rab, beni afveyle. Ben senin afvından başka bir kurtuluş yolu bilmiyorum; afvına, fazl-ı keremine muhtacım...´´ diyerek kesin istekte bulunmalıdır.

Buhârî ve Müslim´deki hadîslerden öğrendiğimize göre, Resûlüllah Efendimiz şöyle buyurmuştur:

- Sizden biriniz duâ ederken sakın, ´´Allah´ım, beni istersen afvet, istersen afvetme,´´ demesin. Dileğini kesin olarak söylesin. ´´Yâ Rab, beni afvet,´´ diye duâ etsin.

Müslim´deki şu hadîs de bu mânâya işaret etmektedir:

- Duâ eden kimse büyük bir ümidle, arzu ile istesin. Zira istenen hiçbir şey, Allah´a fazla ve zor gelmez.

Hatta büyüklük küçüklük, çokluk azlık kula göredir. Hâlik-ı Kâinat´a göre, her şey müsavidir. Hepsi de sadece bir (kün) emrine bakar. Ol, demesiyle olup gider. Büyüklük küçüklük, azlık çokluk farketmez, bahismevzu olmaz.