Güzel Bir Felsefik Hikaye
 

Güzel bir hikaye



Birkaç yüzyıl önce Papa bütün Yahudilerin Roma'yı terk etmeleri

gerektiğine

karar verir. Doğal olarak Yahudi toplumundan büyük bir tepki

gelir.Bunun

üzerine, Papa ile Yahudi toplumundan önde gelen birisiyle karşılıklı

dini

bir müzakere yapmalarını önerir.



Yahudiler kazanırsa kalacaklar, Papa kazanırsa gidecekler. Yahudiler

çaresiz

kabul eder ve temsilci olarak Moiz'i seçerler. Ancak Moiz'in Papa ile

aynı

dili konuşamaması nedeniyle

müzakere de konuşmak yerine sadece işaret dilinin kullanılmasını teklif

ederler.



Papa kabul eder. Müzakere günü geldiğinde iki taraf karşılıklı

yerlerini

alırlar ve karşılıklı olarak bir süre bakıştıktan sonra Papa elini

kaldırarak üç parmağını gösterir.

Buna karşılık Moiz tek parmağını kaldırır.

Papa parmaklarını sallayarak başının etrafında çevirir.

Moiz ise parmağıyla yeri işaret ederek oturduğu yeri gösterir.

Papa yanındaki çantadan bir parça ekmek ve şarap çıkartınca

Moiz de bir elma çıkartır.

Bunun üzerine Papa ayağa kalkarak :

"Ben pes ediyorum, Yahudiler kalabilirler" der.


Müzakere sonrasında Papa'nın etrafına toplanan kardinaller Papa'ya ne

olduğunu sorduklarında Papa;



- Ben önce 3 parmağımı gösterip Kutsal Üçlüyü işaret ettim.

Buna karşılık o bana tek parmağını gösterip her iki dinin de tek

tanrıyı

tanıdığını soyledi.

Ben parmaklarımı sallayıp başımın etrafında çevirerek tanrının bizim

etrafımızda olduğunu gösterdiğimde o da oturduğu yeri işaret ederek

tanrının

onların durduğu yerde de olduğunu işaret etti.

Ben kutsal ekmek ve şarap çıkartıp tanrının bizim günahlarımızı

bağışladığını göstermek istediğim zaman da hemen bir elma çıkartıp bana

ilk

günahı hatırlattı.

Herifin her şeye bir cevabı var. Ne yapabilirdim ki?


Aynı sırada Yahudi cemaati de Moiz'in etrafını sarmış ona nasıl

başardığını

soruyorlardı. Moiz:



- Önce bana 3 parmağını gösterip 3 gün içinde burayı terk etmemizi

istedi.

Ben de ona bir tekimizin bile ayrılmayacağımızı söyledim. Sonra bütün

şehrin

Yahudilerden temizleneceğini söyledi. Ben de, hiç bir yere gitmeyip

olduğumuz yerde kalacağımızı söyledim.

- Sonra ne oldu? diye kalabalık heyecanla sordu.

- Valla,sonrasını ben de pek anlamadım. Adam biraz hiddetlendi ve öğle

yemeğini çıkarttı. Bunun üzerine ben de benimkini çıkarttım.

Hepsi bu!...


İNSANLARIN NE KONUŞTUĞU DEĞİL NE ANLADIĞI ÖNEMLİDİR. YA SENİ ANLAYAN

BİRİ

İLE KONUŞ,

YA DA ANLAŞILMIYORSAN SUS Kİ, KONUŞTUĞUN KİŞİYE BİR DE KENDİNİ ANLATMAK

ZORUNDA KALMAYASIN!..