Kore Kültürü Geleneksel Sanatlar
 

Geleneksel sanatlar


Ana madde: Kore sanatı


Muzik


Ana madde: Kore müziği






Pansori






Pungmul


Kullanılan enstrumanlardan ayrı olarak, geleneksel Kore müziği o anda uydurma (doğaçlama) ve ölçüler arası kesilme eksikliği olarak karakterize edilir. Bir pansori performansı bir tek şarkıcı performansının devamı süresince sekiz saat üzerinde sürebilir.
Farklı hızlardan ters düşmeden ayrı olarak Batı müziğiyle ortakdır. Çoğu geleneksel Kore müziği en yavaş ölçüyle başlar ve daha sonra devam eden performans olarak hızlanır.
Kore oda müziği, jeongak olarak adlandırılır, kültürlü üst sınıf ile yakın ilgilidir ve kuvvetli bir entelektüel öneme sahiptir. Jeongak, çok yavaş adımda üç saniye süresinde tek vuruş ile çalınır. Bu ağır tempo aslında Korelilerin nefes almaya verdikleri önemden ve bakış açılarından kaynaklanır. Oysaki batı müziği kalp atışları üzerine kurulmuştur, kalp atışı gibi canlı, enerjik ve dinamiktir. Kore oda müziği nefes alış ritimlerine dayanır, uzun bir nefesin özelliklerini taşır, huzurlu, oturmuş ve düşüncelidir.
Jeongak'ın tonu yumuşak ve sakindir, çünkü geleneksel enstrumanlar metal olmayan malzemelerden yapılır. Yaylı enstrumanlar telden ziyade ipekden yapılma yaylara sahiptir. Hemen hemen bütün üflemeli enstrumanlar bambudan yapılmadır.
Pungmul Kore folk müziğidir ve anlam ve duygu ile doludur. Bu tür geleneksel müzikler genel halkın yaşamıyla yakından ilgilidir. Geleneksel Kore müzik enstrumanları nefesli sazlar içinde yaylı ve perküsyon tipleri olarak bölünebilir. Yaylı enstrumanlar piri (silindirik obua), taepyeongso (metal-zilli shawm), daegeumsaenghwang (ağız orgu) ve hun (ocarina) içerir. Geleneksel telli çalgı enstrumanları zitherler gayageum, geomungo gibi, ve ajaeng, ve haegeum, iki telli kemanı içerir.
Kullanılan çok sayıdaki geleneksel perküsyon enstrumanları kkwaenggwari (elle tutmalı gong), jing (asılı gong), buk (varil davul), janggu, (kum saati davulu), bak (clapper) ve pyeonjong (zil çanlar veya taş çanlar), eo (kaplan formunda çalgı) gibi ve chuk (tahta kutu) içerir.




Lotus fener festivali


Dans


Ana madde: Kore dansı






Jinju geommu


Müzik olarak, oda dansları ve folk dansları arasında bir ayırma vardır. Ortak oda dansları jeongjaemu olup şölenlerde uygulanır ve ilmu Konfiçyüs dini ayinlerde uygulanır. Jeongjaemu, doğal (hyangak jeongjae) dansları ve Çin'den ithal edilen (dangak jeongjae) olarak ikiye ayrılır. Ilmu sivil dans (munmu) ve askeri dans (mumu) olarak ikiye ayrılır.
Dini danslar shamanistic deki bütün ayin leri (gut) performansları içerir. Dünyevi dans iki grup dansı ve bireysel performansları içerir.
Oda danslarının geleneksel kareografisi pek çok çağdaş yapımlarda yansıtılır.
Ressamlık


Ana madde: Kore ressamlığı






Dano gününde bir sahne


Kore yarım adasında bulunan en eski resimler tarih öncesi zamanların petroglyph larıdır. Çin'den Budizmin gelişi ile, farklı teknikler ortaya çıkarıldı. Bu teknikler kendilerine ana akım teknikleri olarak kolaylıkla yerleşti, fakat yerli teknikler hala hayattaydı.
Gerçekçi manzaralar, çiçekler ve özellikle kuşların popüler olduğu konular üzerine doğru bir eğilim vardı. Mürekkep, en çok kullanılan ortak malzemeydi ve resimler dut kağıdı veya ipek ipek üzerine yapıldı.
18nci yüzyılda yerli teknikler geliştirildi, özellikle güzel yazı yazmada ve mühür oymacılığında.
Sanatlar, Kuzey Kore'deki realizm ve geleneğin ikisinden etkilendi. Örnek olarak, Han'ın yakın-fotoğraflarla ilgili "Demir işlerinde Dinlenme Zamanı" sıcaktan bunaltan bir dökümhanede adeleli insanların ter damlattığını ve teneke bardaklardan su içtiğini gösterir. Erkek evlat'ın "Kumgang Dağı'nın Chonnyo Zirvesi" sisler ile örtülmüş çok yüksek kayalıkların klasik bir Kore manzarasıdır. (kaynak : "The New York Times",. Kızkardeşler Duk Soon Fwhang ve Chung Soon Fwang O'Dwyer 1950lerin sonlarında açıkça politikal demeçlerden sakınmak için Birleşik Devletler uçtular ve görünüşte tehlikesiz tabii konuları-çiçekler, kuşlar, otlaklar, böcekler, dağlar-zorlu ve çatışmanın duygu yüklü bölgeleri gibi yaparlar.
El sanatları




Vernik sedef kakmalı çekmece, Kore Ulusal Müzesi, Seoul


Kore'de üretilen el sanatlarının değişmez bir düzeni vardır. El sanatlarının çoğu özellikle günlük kullanım için yaratılır, estetikden ziyade pratik kullanıma öncelik verir. Geleneksel olarak, metal, ağaç, kumaş, lacquerware ve toprak gibi ana malzemeler kullanılır, fakat daha sonra cam, deri veya kağıt seyrek olarak kullanılır.
Kırmızı ve siyah renkli çömlek gibi antik el sanatları, Sarı Nehir boyunca Çin kültürü çömleğiyle benzerliklere ortakdır. Bronz Çağı buluntusu bir azizin kemikleri, gerçi, özellik belirten ve daha çok özenilmiş kusursuzdur.
Pek çok çağdaş ve kusursuz el sanatlarından birinci kalite taçlar, desenli çömlek, çanaklar veya ziynetler kazılıp çıkarılmıştır. Goryeo dönemi süresinde, bronz kullanımı ilerlemiştir. Pirinç, ki üçte bir çinko lu bakır özellikle popüler bir malzemedir. Hanedan, bununla beraber, caledon eşye kullanımı ile ünlüdür.
Joseon döneminde popüler el sanatları porselen yapımı ve mavi boya ile boyanıp süslenmesiydi. Oymacılık ayrıca o dönemde ileriydi. Bu durum mobilya parçalarından özellikle giysi dolabı, sandıklar, masalar veya çekmecelerin daha mükemmel yapımına önderlik etti.
Seramik


Ana madde: Kore çömlekçiliği ve porseleni






A celadon incense burner from the Goryeo Dynasty with Korean kingfisher glaze


Kore yarım adasında toprak kullanımı Neolitik Çağa tarihlenir. Kore Seramikleri tarihi uzundur ve geleneksel halkalar kullanımı ve kili çekiçleyip işleyerek ilk adak ve insan eliyle yapılan heykeli yaratmada geç gelişme sonrası her iki Kore çömleğini içerir. Üç Krallık döneminde Silla'da çömlekçilik ilerlemişti. Çömlek deoxidizing alev kullanılarak pişirildi ki bu kül rengi mavisi özelliğine dönüşmesine sebep oluyordu. Yüzey çeşitli geometrik desenlerle kabartıldı.
Goryeo döneminde yeşim yeşil celadon eşya çok popüler hale geldi. 12nci yüzyılda çağdaş sedefleme yöntemleri bulundu, bunlar farklı renklerde daha çok komplike süslemeye izin veriyordu.
15ncci yüzyılda beyaz porselen popüler hale geldi. Kısa süre sonra celadon eşyayı soladı. Beyaz poselen yaygın şekilde boyanıyordu ve bakırla süsleniyordu.
16ncı yüzyılda Japonya'nın Kore istilası ile, pek çok çömlekçi Japonya'ya zorla alındı ve orada Japon seramiklerini etkilediler. Bugün pek çok Japon çömlekçisi onların sanatını kopya eder.
Jeoson dönemi ortasında (geç 17nci yüzyıl) mavi ve beyaz porselen popüler hale gelir. Dizaynlar beyaz porselen üzerine kobalt mavisi ile boyanıyordu.19ncu yüzyılın sonuna doğru yarım ada üzerinde Japon egemenliğinin artmasıyla, porselen geleneği inişe geçti çünkü Japon çömlekçiliği gelişti ve onun Koreli emsalini gölgede bıraktı..

Kaynak : Wikipedia