Maastricht Kriterleri
 

Maastricht kriterleri, ABye üye ülkelerin Ekonomik ve Parasal Birliğe katılabilmeleri için gerekli şartları, AB kısaltma. AB ile ilgili olabilecek başlıklar.

Kopenhag kriterleri ise ABye tam üyelik koşullarının esaslarını belirlemektedir.


9-10 Aralık 1991 tarihinde imzalanarak 1 Ocak 1993'de yürürlüğe giren Avrupa Birliği, genişlemeye karar verdiğinden bu yana aday ülkelerden "Kopenhag Kriterleri" adı verilen şartları sağlamasını istiyor. Bu kriterler 1993'ten bu yana birliğe katılmak isteyen ülkeler için uygulanan standartları belirliyor. 21-22 Haziran 1993'te Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da yapılan AB Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi'nin sonuç belgesinde yer alan bu kriterler bir ülkenin AB çatısı altına girebilmesi için yapması gerekenlerin haritasını çıkarıyor. AB üye

Maastricht Anlaşmasında Ekonomik ve Parasal Birliğin (EPB) aşamaları, bu süreçte izlenecek ekonomik ve parasal politikalar ile bunların gerektirdiği kurumsal değişiklikler ayrıntılı olarak düzenlendi. Bu düzenleme çerçevesinde EPBnin son aşamasına geçiş öncesinde, üye ülke ekonomileri arasındaki farklılıkların giderilebilmesini teminen bazı makro büyüklükler açısından yakınlaşma kriterleri tespit edildi ve bunlara uyulmaması durumunda yaptırımlar belirlendi.Maastricht Kriterleri

Toplulukta en düşük enflasyona sahip (en iyi performans gösteren) üç ülkenin yıllık enflasyon oranları ortalaması ile, ilgili üye ülke enflasyon oranı arasındaki fark 1,5 puanı geçmemelidir.
Üye ülke devlet borçlarının GSYİHsına oranı %60ı geçmemelidir.
Üye ülke bütçe açığının GSYİHsına oranı %3ü geçmemelidir.
Herhangi bir üye ülkede uygulanan uzun vadeli faiz oranları 12 aylık dönem itibariyle, fiyat istikrarı alanında en iyi performans gösteren 3 ülkenin faiz oranını 2 puandan fazla aşmayacaktır.
Son 2 yıl itibariyle üye ülke parası diğer bir üye ülke parası karşısında devalüe edilmiş olmamalıdır.

Kaynak