Fotoiletkenlik
 

Fotoiletkenlik bir maddenin morötesi ışık, Elektromenyetik ışınım, dalgaboyuna göre çeşitli sınıflara ayrılır. Bunlar, en uzun dalgaboyundan en kısasına doğru radyo, mikrodalga, kızılötesi, görünür, morötesi X-ışını ve gama ışınımlarıdır. Dalgaboyu arttıkça, ışınımın enerjisi de artar.

gamma ışınları veya görünür ışık gibi elektromanyatik ışınımları soğurarak Görünür izge

elektrik iletkenliğinin değişmesine verilen isimdir. Bir yarıiletkenin fotoiletken olması için serbest elektronlar ve delikler içermesi gerekir. Işık yarıiletken tarafından soğurulduğunda delikler ve serbest elektronların dağılımı değişir ve elektrik iletkenliğini arttırır. Fotoiletkenliğin teknolojide kullanıma klasik bir örnek olarak (Semiconductor): Elektrik akımını sınırlı sığada ileten malzemeler (Si ya da galyum arsenit gibi)

fotokopi aletlerinde kullanılan polivinilkarbazol polimeri gösterilebilir.

Selenyum maddesinin fotoiletken özelliği erken dönem televizyon deneylerinde kullanılmıştı.

Bkz Resim:Xerographic photocopy process.jpg220pxÇalışma sistemi

Fotoiletken

==Uygulamalar==güneş pili
image:solar_cell.png250xtek kristal silikon waferden yapılmış bir güneş pili

fotoiletken anten


Bu makale, online kullanıcı topluluğu tarafından oluşturulan ve düzenlenen özgür ansiklopedi projesi Wikipedia'nın Türkçe versiyonu Vikipedi'deki Fotoiletkenlik maddesinden kopyalanmıştır. Bu makale, GNU Özgür Belgeleme Lisansı ilkeleri kapsamında özgürce kullanılabilir.