Fizik Terimleri
 

fizik
Fizik, gözlenebilir evrenin temel bileşenleri arasındaki etkileşmelere ve maddenin yapısına ilişkin temel sorunlarla ilgilenen bilim. Fizik sözcüğü, Eski Yunancada "doğa" anlamına gelen physis'ten türemiştir. Uzun süre doğa felsefesi olarak anılan fizik, doğanın makroskopik ve mikroskopik tüm görünümlerini inceleme konusu olarak seçmiştir.

iş
İş Alm. Leistung (f), Fr. Travail (m), İng. Work. Fizikte, bir cisim bir kuvvetin etkisi altındayken yer değiştiriyorsa, alınan yol ile kuvvetin bu yol doğrultusundaki bileşeninin çarpımı. Günlük hayatta iş kelimesi adalelerle yapılan veya zihni bir çabayı gerektiren faaliyetin herhangi bir şekli için kullanılmaktadır. Bir ağırlığı kaldırmak demek, bir kuvveti bir yol boyunca tesir ettirmek demektir. Ağırlığın kaldırılacağı yüksekliğe göre yorgunluk fark

güç
Alm. Starke, Arbeitsleistung (f), Fr. Puissance (f), İng. Power. Birim zamanda yapılan iş miktarı. Enerji, iş yapabilme kâbiliyeti kapasitesi, güç ise, belli bir işi yapmanın hızıdır. Birimi Erg/s veya Newton. metre/saniye=Joule/s (J/s)dir. Yaygın olan güç birimleri ise, Watt (W) ve Beygir Gücü (Buhar Beygiri, BG, BB, PS, CV)dür. Güç ile ilgili bağıntılar:

kinetik
Hareketi ona neden olan ve o hareketten doğan kuvvetleri de göz önüne alarak inceler. Kinematik büyüklüklere (konum,deplasman, hız, ivme, zaman, yol, yörünge) ek olarak parçacığın kinetik incelemesinde kuvvet, kütle, katı cisimin kinetik incelenmesinde kuvvet, moment, ve kütle eylemsizlik momenti bağıntılar içerisinde yer alır. Kinetiği cisim üzerine etkiyen dengelenmiş kuvvetler ve/veya momentlerle onların yol açtığı hareket veya b

kuantum
mekanik
enerji
elektron
proton
nötron
atom
elektromagnetik
dalga
mikrodalga
optik
mercek
odak