Grup 47 Tarihi
 

Tarihi
İlk Davet
Çağrı: Alman savaş esirlerinin gazetesi (Der Ruf: Zeitung der deutschen Kriegsgefangenen), 1945 yılının ilk zamanlarında Rodos Adası'ndaki Fort Philip Kearney savaş esiri kampında Alman savaş esirleri için oluşturulan Amerikan "Yeniden Eğitim Programı"nın bir parçası olarak kurulmuştur. Curt Vinz tarafından yayımlanmıştır. Gazete, savaş esirlerinin Almanya'ya dönüşlerinin ardından Vinz Yayımevi'nde Çağrı - genç neslin bağımsız sayfaları (Der Ruf - unabhaegige Blaetter der jungen Generation) adıyla, ilk kez 15 Ağustos 1946'da basılmıştır. Gazetede edebi yazılar da basılmıştır, ama yayımcı Andersch ve Richter her şeyden önce bunu, özgür bir Almanya için doğu ve batı arasında bir köprü olması ve sosyal bir toplum biçimine geçiş amacıyla daha çok siyasi bir organ olarak kullanmak istemişlerdir. Bazı zamanlar Amerikan işgal güçlerini eleştiren yazılar yazmışlardır, bu yüzden Amerikan işgalcileri tarafından gazetenin yayımlanması yasaklanmıştır. Bu iki yayımcının salıverilmesinin ardından gazetenin farklı siyasi yönde basılmasına devam edilmiştir.
Çağrı'nın faaliyetinin sona ermesinin ardından Hans Werner Richter "Akrep" (Der Skorpion) adında yeni bir gazete yayımlamak istemiştir. Richter'in davetiyle 1947'de yazarlar buluşarak müsvette yazılmış ve ortak tartışmalar yapılmıştır. "Akrep" gazetesi çıkarılamamış olmasıyla birlikte Grup 47'nin ilk toplantıları burada yapılmıştır.
Oluşumu ve Teşkilatlanması
Grup 47'nin ilk buluşmasına 16 kişi katılmıştır. Başlangıç olarak Wolfdietrich Schnurre Das Begraebnis (Mezar) adlı öyküsünü yazmıştır. Ardından diğer katılımcıların açık, kısmen sert, kendiliğinden oluşan, daha sonradan grup eleştirisi ritüeline dönüşecek olan, eleştirilerinin plansız biçimi ortaya çıkmıştır. Konuşmacı yazarın, Richter'in yanındaki -"elektrikli sandalye" diye esprili adla anılan- boş sandalyeye oturarak yaptığı okumanın tarzı bile aynı kalmıştır. Konuşmacı kendini savunmak zorunda olmadığından, söyledikleri en önemli vecizeler arasına girer, yani somut metnin eleştirisi merkezde durur. Grubu bölebilecek olan edebi veya siyasi tarzın temelde yatan tartışmalarına Richter hiçbir zaman kesin tavırlarıyla meydan vermemiştir. Harabe edebiyatı (Trümmerliteratur) için kendi gerçekçi tercihine rağmen, grup adına bir edebi program belirginleşmemiştir, hiçbir ortak şiir kuramsallık anlayışı egemen olmamıştır; kısacası, örneğin faşist veya militarist metinlere yasak durumu gibi herhangi bir ilke anlayışı söz konusu edilmemiştir.
Grup 47 adı ilk kez, Hans Werner Richter'in düzenli olarak planladığı toplantıların ilkinde ortaya çıkmıştır. Yazar ve eleştirmen Hans Georg Brenner, grubun ismini, İspanyol Generacion del 98'e bir benzeşme niyetiyle önermiştir. Buluşmanın bütün kuruluş biçimlerini reddeden Richter; topluluk, kulüp, birlik, akademi" önerilerine katılıp katılmayacağını şöyle açıklamıştır: "Grup 47", tamamen isteğe bağlıdır ve esasında hiçbir şey ifade etmez."
İlk olarak 1962'de, topluluğun 15. Yıldönümü adına, Richter maziye bakarak Grup 47'nin ideal çıkış noktalarını" ifade etmiştir:
1."Edebiyat ve gazetecilik (yayıncılık) alanlarında demokratik seçkinler oluşumu"
2."Uygulamalı demokratik yöntemlerle bireyci bir gruba sonradan daha yaygın toplum kesimlerine kadar ulaşabilecek etkinlik alanını belirleme umudunu sağlamak.
3."Bir program, bir topluluk, bir kuruluş ve herhangi bir kolektif düşüncenin araştırmalarını yerine getirmeden her iki hedefe de ulaşmak"
Kaynak : Wikipedia