Edgar Degas Ün
 

Ün




14 Yaşındaki Küçük Dansçı


Yaşamı boyunca kamuoyunun Degas'nın çalışmalarını kabulü takdir ile küçük görme arasında değişti. 1860'larda geleneksel üslupta umut vaadeden bir ressamken Paris Salonu'na kabul edilen birkaç çalışması oldu. Bu eserler Pierre Puvis de Chavannes'den ve eleştirmen Castagnary'den övgüler aldı. [30]
Degas daha sonraları izlenimcilerle gücünü birleştirdi. Salon'un ve genel olarak halkın sert kurallarını, değer yargılarını, seçkinciliklerini reddetti. Bu da halkın ve Salon'un izlenimcilerin deneyselciliğini reddetmesi ile sonuçlandı.
Ressamın çalışmaları tartışmaya açıktı fakat çoğunun tekniği takdir edildi. 1886'da izlenimcilerin sekizinci sergisinde sergilediği çıplaklar olumlu ve övgü dolu tepkiler aldı.[31] 14 Yaşındaki Küçük Dansçı isimli heykeli en çok tartışılan eseri oldu. Bazı eleştirmenler heykeli dehşet bir şekilde çirkin bulurken diğerleri onu güzel buldular.[32]
Hayatının son döneminde önemli bir ressam olduğu fark edilen Degas, izlenimciliğin kurucularından biri kabul edildi.[33] Resimleri, pastel çalışmaları, çizimleri ve heykelleri ölümünün hemen ardından müzeler tarafından keşfedildi.
Pek çok ressam Degas'dan etkilendi. Bu ressamlar arasında Jean-Louis Forain, Mary Cassatt, Walter Sickert[34] sayılabilir. Henri de Toulouse-Lautrec ise onun en büyük hayranıydı.
Ayrıca Degas yabancı kaynaklarda hakkında en çok aranan ve bilgi bilgi bulunan sanatçılardandır. Bu Degas'ın önem verildiğine ve eserlerinin ilgi gördüğüne bir gösterge olarak algılanabilir.

Kaynak : Wikipedia