Cümle Yüklem
 

Yüklem
Biçimbilgisinde fiil denilen yüklem kural olarak cümlenin sonundadır. İş, oluş, düşünüş, duyuş, yargılayış belirtir. Bu görevdeki her kelime yüklemdir ve cümlenin her yerinde yer alabilir. Bunlar yerlerine göre cümlecik yüklemi ve temel önerme yüklemi olur. Temel önerme yüklemleri yalın, türemiş, bileşik olarak bütün fiillerden ve ekeylemlerle biçimlenen kelimelerden (sıfatlar, adıl, ad, belirteç, ilgeç, mastar)ve durum takılarıyla (-de, -den, -e)çekimlenen ad soylu kelimelerden olur. Ayrıca şunlar ekeylem alarak yüklem olur: var, yok, değil kelimeleri; ulaçlar, ekler, takılar, söz öbekleri, dizeler, harfler. Yükleme göre cümle ikiye ayrılır: Fiil cümlesi, ad cümlesi. Bazı yüklemlerde ekeylemi düşmüş yahut kullanılmamış kelimeler olabilir. Sonu, kesin yargı bildirmek için -dir ile biten cümlelerde yüklem kişilere göre çekilmişse fiil cümlesi olur.
Cümle, yüz tane kelimeyle de kurulsa, temel öğesi olan özne ve yüklem bellidir, bütün tümleçler bu iki öğeyi tamamlar. Kurallı cümlede özne önce gelir ancak devrik cümlede yüklem önce gelir.

Kaynak : Wikipedia