Moğolistan Ekonomi
 

Ekonomi
Eski Sovyetler Birliğine bağlı bir ekonomik yapı gösteren Moğolistan'da 1990'dan sonra ekonomik yapıda büyük değişiklik yapılan Moğolistan'da devlet işletmeleri aşamalı olarak özelleştirilmeye başlandı ve serbest pazar ekonomisine geçildi. 1931'de başarısız olarak kolektivizasyona girişilmiş ancak, 1950'de tamamlanmıştır. Bununla beraber çiftlik hayvanlarının % 20'si hala özel teşebbüsün elindedir. Buğdayın çoğu kolhoz adı verilen devlet çiftliklerinde yetiştirilmekte, fakat hayvan yemi, şimdi solhoz adı verilen kollektif çiftliklerde üretilmektedir.
Moğolistan'da hafif sanayi, ülkenin her tarafında mevcuttur. Sanayisi esas tibariyle gıda, tekstil, kimya ve çimentoya dayanır. Yeni kurulan Darhan şehri, un fabrikası, depolama ve önemli ölçüde hafif sanayiye sahiptir. Ulan Batur'da, et paketleme ve hafif malat sanayi mevcuttur. Erdenet şehrinde Asya'da birinci, dünyada ilk on sırada yer alan bakır madenleri işletilmektedir. Maden kömürü ülke ihtiyaçlarını karşılamada kullanılmaktadır.
Et ürünleri ve yün, esas tibariyle Rusya'ya giden önemli ihraç ürünleridir. Erdenet şehrindeki bütün bakır ve molibden üretimi Moğol-Rus ticaretini dengelemeyi amaçlamıştır. Moğolistan Rusya'ya ayrıca kalsiyum flörür satmaktadır. İhraç ürünlerinin % 75'i de Rusya'ya gitmektedir. Artik ithalat ve ihracatin buyuk cogunlugu Cine yapilmaktadir.
1956'da açılan ve Moğolistan ötesine giden demiryolu, ülkenin modern nakliyat anayoludur. Ulan Batur'u Sibirya ötesine giden anahatta bağlayan kuzey kısmı, yükün büyük kısmını taşır. Doğu Moğolistan'da 1930'larda asker maksatlarla inşa edilmiş kısa demiryolları vardır. Fakat Moğolistan arazisi ulaşıma imkan vermemektedir.
Rusya Cumhuriyeti Havayolları, Moskova ile Ulan Batur arasında direk uçuşlar yapmaktadır. Ülkenin iç havayolları başşehirle bütün eyaletler arasında bağlantı sağlar. Selenga Nehri ile Hubsugul Gölünde gemi ve mavnalar işlemektedir.

Kaynak : Wikipedia