Tarımcılık Felsefesi
 

Felsefesi
1969'da yazdığı Amerikan Edebiyatında Tarımcılık kitabında M. Thomas Inge tarımcılığı şu ilkelerle tanımlar:

Toprağın ekilmesi doğrudan doğa ile teması sağlar; doğayla temas içerisinde tarımcı Tanrı ile daha yakın bir ilişki ile kutsanır. Tarımcılık içinde olumlu ruhsal bir iyilik barındırır; tarımcı "onur, mertlik, kendine güven, cesaret, ahlak bütünlüğü ve konukseverlik" özelliklerini kazanır ve karmaşadan bir ürün ortaya çıkartırken Tanrı'nın izini takip etmiş olur.
Tarımcı "bir kimlik duyarlığına, tarihsel ve dinsel bir hassasiyete, piskolojik ve kültürel olarak çok yararları olan sağlam bir aile, toprak ve konuma aitlik duygusuna" sahiptir. Hayatın bu şekildeki armonisi insanlık dışı bir hale dönen parçalanmış ve yabancılaşmış modern hayatın tecavüzüne engel olmaktadır.
Tam tersi olarak, tarımcılık tam bir bağımsızlık ve kendine yeterlik önermektedir. Dünya düzeni içinde somut ve dengeli bir konumu vardır. Ancak kent hayatı, kapitalizm ve teknoloji, içimizdeki ********lığı ve zayıflığı beslerken bizim bağımsızlığımızı ve bütünlüğümüzü parçalamaktadır. Tarım topluluğu, doğanın ritmine uyarken, modern toplumun dengesizliklerine karşı engelleme ve korumayı diğer tarımcılarla emek ve işbirliği dayanışması ile sağlayabilecektir. Tarım topluluğu insan ırkının model topluluğudur.

Kaynak : Wikipedia