Peygamber Sözcüğün Kökeni
 

Sözcüğün kökeni
Peygamber sözcüğü Türkçe'ye Farsça'dan gelmiştir. Arapça temsilci demek olan resul'un Farsça karşılığıdır. Kökeni olan peyam, haber anlamına gelmektedir. Dolayısıyla peygamber, "haberci" anlamını taşır. Benzer bir anlama gelen Arapça'daki "Nebi" () sözcüğü, yine haber demek olan "nebe" kökeninden türemiş bir sözcüktür. "Resul" ise ( : Risalet eden/edici) "Elçi" demektir.

Kaynak : Wikipedia