Said Nursi Eleştiriler
 

Eleştiriler
Said Nursi ve eserleri hakkında çeşitli tartışmalar meydana gelmiştir. Gerek eserlerindeki imani, sosyal ve siyasi konulardaki yaklaşımı; gerekse eğitimini ve bilgisini ilgilendiren konularda farklı yorumlar ve karşıt fikirler söz konusu olmuştur.
1964 yılında Diyanet tarafından çıkarılan Nurculuk Hakkında adlı kitap, kitabın çıkış tarihinden 10 sene önce ölen Mustafa Sabri'nin ismiyle çıkarılmıştır. Kitabın yazarının Mustafa Sabri olmadığını o dönemin Ankara Üniversitesi İlahiyatçılarından ve o dönemki "Nurculukla Mücadele Komitesi" üyelerinden Neda Armaner de kabul etmektedir. Aksiyon dergisi'ne verdiği mülakatta sırf Nurculuk aleyhinde olsun diye böyle bir işin yapıldığını söylemiştir.[63] Bu eserde [64], risalelerin içeriğinin "müslümanlık esaslarına göre dini ve ilmi kıymeti olmadığı" ifade edilmiştir. Risale-i Nur'un ilhamla yazıldığı, müellifince gaybden ihtarlar alındığı, Kuran tefsirine "mananın tahammül edemeyeceği tarzda batıni ve indi manalar" verildiği ilmi değeri olmadığı hatta sapkınlık olduğu eleştirilerini ortaya çıkarmıştır.[65][66] Nurculuk tek parti doneminden 1963 yılına kadar yasaklanmış sonra Türk Ceza Kanununun 163. maddesinde yapılan değişiklik ile kanunen serbest olmuştur. Uluslararı arenada düzenlenen Risale-i Nur ve Said Nursi konulu sempozyumlarda yayınlanan bildiriler[67], Said Nursi'nin risalelerindeki fikirlerin, felsefik alegorik anlamlar taşıdığını ve Kuran Tefsiri olduğu savını vurgularken, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından ihtilal dönemlerinde yayınlanan bazı eserlere ve bazı ilahiyatçılara göre risaleler "dini bir değeri bulunmayan saçma sayıklamalar" ve "yeni bir içtihat ve din oluşturma gayreti" şeklinde tanımlanmıştır.[65][68][69][70][71]

Kaynak : Wikipedia