Santral Uyku Apnesi
 

SANTRAL UYKU APNESİ[/b]GİRİŞ:
Uyku sırasında nefesin kesilmesi üst hava yolunda bir obstrüksiyon (obstrüktif apne), solunum çabası kaybı (santral apne) veya her ikisinin de beraber görülmesinden kaynaklanır. Santral uyku apnesi, uyku sırasında solunum eforun kısa süreli kaybı sonucu tekrarlayan apne atakları ile karakterize klinik bozukluktur.

Klasik tanımı solunum eforunun geçerli kabul edilebilir ölçütlerle izlenemediği en az 10 saniye süren oronasal hava akımı durmasıdır. Santral sıklıkla birliktelik gösterirler. Unutulmaması gereken bir nokta santral apnenin tek bir durumu temsil etmediği gibi tek bir nedenden de kaynaklanmadığıdır. Örneğin Cheyne-Stokes solunumu, yüksek irtifaya bağlı periyodik solunum, ve deniz seviyesinde görülen idiopatik santral apnenin her biri farklı patogeneze sahip olduğu halde hepsinde uyku sırasında santral apne görülür.
PATOFİZYOLOJİ:
Santral apne tarif itibariyle solunum çabasının eşlik etmediği oronasal hava akımı kesilmesidir beklenildiği gibi solunum kaslarının elektromiyografik aktivitesinde tümden kayıp
gözlenir. Apne sonrası normal kas aktivitesine dönüş olur.
Solunum kontrolü:
Solunum iki grupta toplanan mekanizmalar tarafından kontrol edilir.
1-Otomatik veya metabolik kontrol sistemidir ve kemoreseptörler (hipoksi için karotid cisimciği, hiperkapni için karotid cisimciği ve medullar kemoreceptör), vagal intrapulmoner reseptörler ve periferik reseptörlerden gelen bilgileri işleme koyan ve solunumun şeklini düzenleyen sayısız beyin kökü mekanizmasından oluşur.

İçindekiler

Kaynak: toraks.org.tr