ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Yorgun argın çıkıyorum hayatın dik yokuşunu.
Sırtıma yüklenmiş günahların ağırlığı çökmüş omuzlarıma.
Yanımda rengarenk giyinmiş çocuklar, gözlerinde herşeyden habersiz, gözlerinde parlayan ışıklarla güç veriyorlar bana.
`Bir adım daha atmalıyım` diyorum kendi kendime durmadan.
Liseli aşıklar yaklaşıyor uzaklaşan çocuk seslerinin arasından.
Sol omuzum, üstündeki yükle biraz daha eziliyor.
Yüzlerine bakmıyorum, mutlulukları bana acı veriyor her nefeste.
Belli belirsiz sesler kulaklarımda ve yalan olduğunu bilsem de gitmeye meğilli olduğum kollar uzanıyor önümde.
`Hayır` diyorum her defasında, ilerlemem gerek.
Gücümü toplayıp daha da sağlam basmaya çalışıyorum yere.
`Sevgilim`diyorum birden ` O, beni bekliyor`.
Devam ediyorum yavaş ancak kendimden emin adımlarla.
Bir kız tutuyor elimi, belli belirsiz güzelliğiyle.
`Durmalısın` diye fısıldıyor kulağıma.
İtiyorum elimle ama tenim izin vermek istemiyor.
Zihnimde binlerce soru ve çelişki arasından bir duygu yükseliyor yukarılar; ` Aşk`.
Devam ediyorum yıpranmış bedenim ve harab olmuş kalbimle hayat denilen dik yokuşu çıkmaya.
Uzaklarda bir yerde beliriyor sevdiğimin silueti.
Nabzım hızlanıyor birden.
Yükümün ağırlığını unutuyorum.
Artık hüzün yok kalbimde.
Birden bir ses geliyor koşmak için çabaladığım yönden.
`Dur` diyor bana. `Günahların ağır geliyor`.
Buz kesiyor kalbim bir anda.
Kanım sanki tüm vücudumdan yavaşça çekiliyor.
İnandığım herşey altüst olmuş.
Bir cümle dökülüyor dudaklarımdan son defa: Seni seviyorum

Alıntı