Gizemli Çiçek
 

Şehrin göbeğinde güzel lüks bir çiçekçi vardı. Çiçek dükkanının sahibi en nadide çiçekleri ve tohumları getirirdi. Müşterileri zengin ve seçkin insanlardı.

Bir gün vitrin c***** bir ilan yapıştırdı. 3 özel çiçek tohumu getirmişti. İki müşteri gelip tohumlardan aldı. Ama bir üçüncüsü için hiç kimse gelmemişti. Nasıl bir çiçek çıkacağını bilmiyorlardı ve bilmedikleri bir şeyi almak istememişlerdi.

Aslında bu üç tohum kardeş tohumlardı. 2 tanesi kendilerine alıcı bulunca diğer kardeşlerine nispet yapmaya başlamışlardı. Onun işe yaramaz bir tohum olduğunu söylüyorlardı. Çiçekçinin dükkanında çürüyüp gidecekti işte. Kardeş tohum bu duruma çok içerlemişti ama bir şey söylemiyordu. Neler olacağını bekleyip görecekti. Satılan kardeş tohumlardan biri çok kıymetli bitkilerin arasına ekildi. Kendini çok şanslı ve erişilmez görüyordu. Diğer satılan kardeş de büyük bir ailenin yaşadığı köşkün bahçesine ekilmişti. Sahipleri onu kapının girişinde, görünür bir yere ekmişlerdi. Diğer satılmayan ve dükkanda kalan kardeş tohum ise hala alıcı bekliyordu.

Çiçekçi dayanamayıp tohumu yer kaplamasın diye dükkandan dışarı attı. Tohum o kadar üzülmüştü ki, diğer kardeşlerinden ne farkı olduğunu düşünüyordu. O şanssız bir tohumdu. Günler, haftalar birbirini kovaladı ve tohumlar çiçek açtı. Kıymetli bitkilerle aynı yerdeki tohum kardeş mor renkte değişik bir çiçek açmıştı . Ama diğer gösterişli bitkiler kadar dikkat çekmiyordu. Bir müddet sonra bahçıvan onunla ilgilenmemeye başladı. Nasılsa kuruyup giderdi ve yerine başka çiçek dikilebilirdi. Köşkün girişine ekilen kardeş tohum sarı renkte açmıştı. Sahipleri ona bakmıyorlardı ama beklediği ilgi bundan biraz daha farklıydı. Bir gün köşke gelen misafirlerin arabası yanlışıkla çiçeklerin olduğu bölüme çıktı ve bizim sarı kardeşi yok etti.

Sahip bulamayıp sokağa atılan diğer tohum kardeş ise çok güzel bir çiçek açmıştı. Atıldığı yerde bir su akıntısı vardı ve onu beslemişti. Çiçeğin rengi turkuvazdı. Görenler gözlerine inanamıyorlardı. Sokağın kenarında bu kadar güzel bir çiçeğin açmasına kimse bir anlam veremiyordu. Çiçekçi onu görünce hemen korunaklı bir yere yerleştirdi. Etrafını güzel çitlerle çevirdi. Onu büyük paralara satın almak isteyen bile olmuştu ama çiçekçi onu vermeyecekti. O çok zor şartlarda kendini yetiştirmiş güzel kıymetli bir çiçekti artık.
Diğer kardeşlerinin aksine çok uzun yıllar görkemli bir şekilde yaşadı...