Ruh Sağlığı İçin Ara
 

Hastalar ve yakınları, Ruh Sağlığında İnsan Hakları Girişimi'nin, 'ARA' adlı projesi sayesinde artık bir telefonla doğru tedaviye ulaşabilecek.

Yaklaşık 2,5 milyon ruhsal ve zihinsel engellinin bulunduğu ülkemizde hastaların yüzde 70'i toplumsal destek alamadığı için hastanelere dönüyor.
2006'da "Akıl ve Ruh Sağlığı Alanında İnsan Hakları Türkiye Raporu"nu yayınlayan ve Türkiye'de ruh sağlığı yerinde olmayanların hakları üzerine çalışan Ruh Sağlığında İnsan Hakları Girişimi (RUSİHAK), yeni bir projeyi hayata geçirecek. Dernek, AB ve İsveç Uluslararası İşbirliği Geliştirme Ajansı SİDA'dan aldığı 155 bin Euro'luk destekle, İstanbul-Beyoğlu ve Manisa'da kurulan ARA (Akıl ve Ruh Sağlığı Alanında) Dayanışma Merkezleri'nde hasta ve yakınlarına yardımcı olacak.
Dernek üyelerin yüzde 70'i, bizzat bu sorunu yaşayan, şizofreni teşhisi konulan kişiler. Proje Koordinatörü-Psikolojik Danışman Fatma Zengin Dağıdır, "Derneğimizde zihinsel engeli bulunan kişiler de var; ben dahil, ailelerinde sorunlar yaşayan kişiler de" diyor.
Dağıdır, Türkiye'de ruh sağlığı alanındaki hizmetlerin başarısızlığını şu sözlerle açıklıyor: "Türkiye’de hizmetler de tedaviler de çok etkili olamıyor. Çünkü hastanelerde iki-üç hafta ilaç ağırlıklı tedavi uygulanıyor, sonra kişi aynı ort..... yeniden dönüyor. O yüzden yüzde 70’e varan oranlarda ruh sağlığı hastanelerine geri dönüşler var. Aynı kişiler tekrar tekrar hastaneye gitmek zorunda kalıyor. Dışarıda onları destekleyebilecek, hizmet verebilecek kurumlar yok. Bu yüzden sağlık kurumlarına da çok fazla yüklenilmiş oluyor."
DÖRT KİŞİDEN BİRİ HEDEF KİTLEMİZ
Türkiye'de 2,5-3 milyon zihinsel engelli ve psikiyatrik teşhis almış kişi var. Onların ailelerini de katarsak, neredeyse her 4 kişiden biri bizim hedef kitlemiz haline gelmiş oluyor. Yüksek bir oran aslında.
Bedensel engellileri de katınca, 12,5 milyon gibi bir rakam veriliyor Türkiye’de. 12,5 milyon kişinin belki 2,5 milyonu ruhsal ve zihinsel engelli dedikleri gruptan.
Ağrı’da hastalanan biri Elazığ’a gitmek zorunda. Elazığ’a gittiği zaman ailesinden kopuyor, ailesiyle görüşemiyor. Veya zihinsel engelli bir çocuğu ailesi yoksulluk nedeniyle sosyal hizmetler kurumuna verdi diyelim. Çok uzak bir şehire verildiği için görüşemez oluyorlar. Bunlar otomatik olarak hak ihlaline dönüşmüş oluyor. Ve sadece bu bölgesel kurumsal bakım veya tedaviden dolayı başlı başına ek sorunlar çıkmaya başlıyor.
MADDİ DESTEK 1 YILLIK
Çalışmamız Ocak’ta bitecek. Maddi desteği 1 yıllık bir proje. Biz devam etmesini istiyoruz. Bu kurumların işbirliğiyle hem dayanışma merkezlerini devam ettirmek istiyoruz hem de alternatif bir ruh sağlığı hizmet modeli için ipuçları yakalayabilir miyiz; onu araştırıyoruz. Yani buradan kapsamlı bir rapor oluşturmayı ve Sağlık Bakanlığı ile Sosyal Hizmetler’e sunup, biz böyle bir şeyi denedik, işliyor deyip, belki başka yerlerde de bu merkezlerin açılmasını sağlayabiliriz.