Grup Munzur- Kanli Safak Sarki Sozleri
 

gün ağarma vaktindeydi

şafak ateş altındaydı

zulmün ağusu o gece

on yedi bedeni aldı

düşen her bir karanfilin

tanığı munzurlardı


hazirandı kandı zulümdü ölümdü

hazirandı kandı zulümdü ölümdü


yaratsın diye kendinden

her ömür başka bir ömrü

çoğaltsın diye her düşen

bedeninden yeni bir gül

efsane oldu haziran

kavgadır onlardan kalan


bahardır umuttur yaşamdır meşaledir

dirençtir savaştır yarındır on yediler


ve 17 yerinden sustu munzur

17 yerinden vuruldu toprak

vuruldukça alevi kuşandı

kuşandıkça asileşti

vuruldu aydın baş eğmez sesiyle

dirildi kenan, cemal'in dağ yüreğiyle

muşta ibo, antep'te ökkeş, izmir'de binali

dizlerini toprağa vurup

zeybeğin haşmetiyle şahlandılar.

silahıyla deldi geceyi ali rıza

düşen berna yürek açar okan'a

bir savaşçı ihtişamıyla gülnaz ve ersin

el verip çağdaş'a

ses verip ahmet'e

son mermiyi sürerken namluya

bir mevziden başka bir mevziye koşup

tutuştular savaşa.

tarifsiz bir yoldaş sıcaklığıyla taylan

dursun'la omuz omuza.

geceyi yırtan yüreğiyle, namlunun ucunda alaattin yoldaş.

ve cafer

16 kızıl meşalenin aydınlığını ardına alarak

yarınlara uzanan kan kızıl bir bayrak olur!