Gönülden Gönüle Pencere Vardır
 

Gönülden gönüle pencere vardır



Gerçekten de, gönülden gönüle pencere vardır.
İki insan birbirine gönülden bağlanınca, artık onlar,
birbirinden ayrı değillerdir.

Bedenleri birbirinden uzak düşse de gönülleri beraberdir.

İki kandilin kapları birbirinden ayrıdır. Bitişik değillerdir.

Fakat nurları birbirine karışmıştır, birleşmiştir.

Hiçbir asık yoktur ki, sevgilisi onu aramadıkça,
sevgilisi ile buluşmayı dilesin.

Fakat aşk, aşıkların bedenlerini zayıflatır, eritir,
Sevgilileri ise daha da güzelleştirir, geliştirir.

Su gönülde, sevgi şimşeği parlayınca, bilmiş ol ki,
O gönülde sevgi vardır.

Kurnazın biri Hz. Aliye Seni çok severim demiş.

Hz. Ali de o kişiye;
Yalan söylüyorsun. Çünkü ben seni sevmiyorum,
Senin de beni sevmediğine kalbim tanıklık ediyor. Cevabini vermiş.

Evet, sevgiyi kalp doğrulamalıdır.
Siz gerçekten birini seviyorsanız, muhakkak o da sizi sevmektedir.

Kalbinizde birine karşı sevgi yoksa, onun sevgi iddiasına inanmayınız, çünkü yalandır.

Senin gönlünde de Allah sevgisi iki kat oldu arttı ise,
Şüphe yok ki Allah da seni seviyor demektir.

Peygamber Efendimiz bir hadislerinde;

Kul Allah’ını ne kadar severse, Allah da onu o kadar sever. Buyurmuşlardır.

Mevlana