|
Gitmiyorum Ki Bn
http://img1.blogcu.com/images/s/e/s/...nis/ddduz2.gif
Hiçbirşey şaşırtmıyor beni...Bilakis çok iyi anlıyorum... Kelimeler kifayetsiz, çoğu kez... hayat,aşklar,vedalar,sevinçler,hüzünler,YALANL AR ve idealler... daha neler neler.... kendime ve benzerlerime acıyorum bazen...bu farkındalığa rağmen, bu aciz kalışa... bile bile ladese... hele birini sevmek...bu konudaki ilk metaforumu henüz çocukken üretmiştim... ''Aşk bir dondurmaya benziyordu.tatlı bişeydi.erimeden tüketilmeliydi...'' saklama lüksüzünüz yoktu...bu aptallığı yaparsanız elinize yüzünüze bulaşan;nahoş birim durumla karşılaşır; üstelik bu taddan da mahrum kalırdınız... buna rağmen; sonsuza kadar saklanabileceği fikri hep hoşuma gitti... soğuk birisi olmamı buna bağlıyorum.. hemen hepimiz buna benzer soyutlamalar yaparız...bizi diğerlerinden ayıran,farklı ve şaşırtıcı kılan budur...beni şaşırtan insanları hep sevdim..sevdiğim insanlar da hep şaşırtanlar arasındaydı..cebimde kelimelerle gittim hep onlara... ama artık hiç bir şey şaşırtmıyor beni..çünkü , kelimelere yüklenen anlamlar;özlenen hayatlar o kadar aynı ki...''seni seviyorum'' bile, bir dil jimnastiği oldu.milli sporumuz;gitmek,dönmek...ayrılıp birleşmek... Vefa,İstanbul`da bir semt adı sadece..ahde vefa ise kayıp... özlediği hayat bir hiç muamelesi yapıyor sevdiklerimize!! Ama olsun!bu yolda çekilen acı mübahtır!!Temenni odur ki; herkes gider istediği yere.Ve götürür istediğini yüreğinde.. sana da kelimelerimle gelmiştim... Ayrı dillerden konuştuğumuzu farked(e)medim.. sen şimdi uyuyorsun... bugece son... Veda etmiyorum.. Gitmiyorum ki ben; buz kesiyorum.sadece ölüyorum... Dondurmanı baş ucuna bırakıyorum... |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.