Sıkıntı Anında Okunacak Dualar (Sıkıntılıysanız Kesin Okuyun)
 

Sıkıntı ANında Okunacak Dualar (Sıkıntılıysanız kesin okuyun)



SIKINTILI ZAMANLARDA

1)
* Sahabeden Abdullah ibn Abbas (r.a.) diyor ki; Peygamberimiz
(s.a.s.) sıkıntılı zamanlarda şoyle dua ederdi:


لَا إِلٰهَ إِلاَّ الٰهّلُ الْعَظي۪مُ الْحَلي۪مُ لَا إِلٰهَ إِلاَّ الٰهّلُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظي۪مُ لَا إِلٰهَ
إِلاَّ الٰهّلُ رَبُّ السَّمٰوَاتِ وَرَبُّ الْأَرْضِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْكَري۪مُ

Okunuşu: “
La ilahe illallahul-‘azimul-halim.
La ilahe illallahu Rabbul-‘arşil-‘azim.
La ilahe illallahu Rabbu’s-semavati ve Rabbul-ardi ve
Rabbul-‘arşil-kerim.”

Anlamı:
“Büyük ve halim olan Allah’tan başka ilâh yoktur.
Yüce Arş’ın sahibi Allah’tan başka ilâh yoktur. Göklerin,
yerin ve kıymetli Arş’ın Rabbi olan Allah’tan başka ilâh yoktur.”

(Buhari, De’avat, 26; Tirmizi, De’avat, 40)

2) ∗
Sahabeden Sa’d b. Ebi Vakkas (r.a) der ki; Peygamberimiz
(s.a.s.)’in şyle dediğni duydum:

“Ben bir kelime biliyorum ki, kim onu söylerse mutlaka aydınlığa
çıkar. O da kardeşim Yunus’un şu duasıdır.

فَنَادٰى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلٰهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنّ۪ي كُنْتُ مِنَ الظَّالِم۪نيَ

Okunuşu:
“Fe nada fiz-zulumati en la ilahe illa ente
subhaneke inni kuntu mine’z-zalimin.”


Anlamı:
“Karanlıklarda (balığın karnında, denizin
derinliklerinde, gecenin karanlığında) Yunus şöyle dedi:
Allah’ım! Senden başka ilâh yoktur, seni her çeşit kusurlardan
tenzih ederim. Ben nefsime zulmedenlerdenim.” (Enbiya, 21/87)

Peygamberimiz (s.a.s.) sozlerine devamla; “
Bununla
dua edip de Allah’tan karşılığını görmeyen hiçbir Müslüman
yoktur”, buyurmuştur. (Tirmizi, De’avat, 85)


3) * Sahabeden Ebu Said el-Hudri (r.a.) anlatıyor:
Resulullah (s.a.s.) bir gun Mescid’e girdi. Orada Ensar’dan
Ebu Umame (r.a.) ile karşıaşı Ona;
“Ey Ebû Ümâme! Niçin
seni namaz vakti dışında Mescid’de oturmuş görüyorum?”

diye sordu. O da; “
Peşimi bırakmayan sıkıntı ve borçlar sebebiyle
ey Allah’ın Resûlü!” diye cevap verdi. Bunun uzerine
Peygamberimiz (s.a.s.); “Sana bazı dualar öğreteyim mi?
Bunları okursan, Allah senden sıkıntını giderir ve borcunu
ödersin.”dedi. “Evet, ey Allah’ın Resûlü! Öğret!” dedim. “Öyleyse,
akşama çıktın mı sabaha erdin mi şu duayı oku” dedi.


اَللّٰهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحُزْنِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ وَأَعُوذُ
بِكَ مِنَ الْجُبْنِ وَالْبُخْلِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ غَلَبَةِالدَّيْنِ وَقَهْرِ الرِّجَالِ

Okunuşu:
“Allahumme inni e’ûzu bike minel-hemmi
vel-huzni.
Ve e’ûzu bike minel-‘aczi vel-keseli.
Ve e’ûzu bike minel-cubni vel-buhli.
Ve e’ûzu bike min ğalebetid-deyni ve kahrir-ricali.”

Anlamı:
“Allah’ım! Üzüntüden ve kederden sana sığınırım.


Acizlikten ve tembellikten sana sığınırım. Korkaklıktan
ve cimrilikten sana sığınırım. Borcun beni alt etmesinden ve
insanların kahrından sana sığınırım.”

* Sahabeden Ebu Umame;
“Ben bu duayı yaptım, Allah
benden tasa ve sıkıntımı giderdi, borcumu ödemede kolaylık
ihsan etti.” demiştir. (Buhari, De’avat, 35, 39; Ebu Davud, Salat, 367)


4) * Sahabeden Hz. Enes (r.a.) anlatıyor: “Resulullah
(s.a.s.)’ıbir şy uzecek olsa ş duayıokurdu:

يَا حَىُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغي۪ثُ يَاذَا الْجَلاَلِ وَالْاِكْرَامِ

Okunuşu:
“Ya Hayyu ya Kayyum! Bi rahmetike
esteğsu ya zel-celali vel-ikram.”

Anlamı:
“Ey diri olan, ey Kayyûm olan Rabbim! Rahmetin
adına yardımını talep ediyorum, ey celal ve ikram sahibi
(Allah’ım!)” (Tirmizi, De’avat, 99; Hakim, Dua, 1, 509)

Yukarıdaki rivayetin ikinci kısmı, Resulullah’ı dua
adabıla ilgili bir tavsiyesini icermektedir. Buna gore: “
Ey
celâl ve ikram sahibi Allah’ım! Duamı kabul et!” şklindeki
yakarış Yuce Peygamberimiz (s.a.s.)’in sıca soylediğ ve
bizim de her zaman soylememizi istediğ bir duadı.


5) ∗
Sahabeden Abdullah ibn Mes'ud (r.a.) demiştir ki;

Kimin sıkıntısı artarsa şu duayı okusun:


اَللّٰهُمَّ إِنّ۪ى عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ أَمَتِكَ وَفِي قَبْضَتِكَ نَاصِيَت۪ى بِيَدِكَ
مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ سَمَّيْتَ بِهِ
نَفْسَكَ أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي مَكْنُونِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ أَنْ
تَجْعَلَ الْقُرْاٰنَ رَبي۪عَ قَلْب۪ي وَجَ ءَالَ هَمّ۪ى وَغَمّ۪ى

Okunuşu:
“Allahumme inni ‘abduke, vebnu ‘abdi-ke,
vebnu emetike.
Ve fi kabdatike. Nasiyeti bi yedike. Madin fiyye hukmuke.
‘Adlun fiyye kadauke.
Es’eluke bi kullismin huve leke semmeyte bihi nefseke.
Ev enzeltehu fi kitabike. Ev iste’serte bihi fi meknunilğybi
‘ındeke en tec’alel-Kur’ane rebi’a kalbi ve celae
hemmi ve ğammi.”

Anlamı:
“Allah’ım! Ben senin kulunum, kulunun oğluyum,
senin kudretinin altındayım, varlığım senin elindedir.
Hakkımdaki hükmün geçerlidir. Hakkımda verdiğin hüküm
adaletlidir.
Kendine verdiğin veya kitabında indirdiğin ya da senin
katında bulunan gayb hazinesinden seçtiğin isminle Senden
Kur’ân’ı kalbimin baharı yapmanı, sıkıntı ve kederlerimin
giderilmesini dilerim.”

Bu duayı okuyan her kulun gam ve sıkıntısını Allah
gidermiş, yerine ferahlık vermiştir
.” (Ahmed b. Hanbel, 1/391, 452;
Hakim, 1, 509)

Kur’an’ı kalbin baharıkımasııistemek, kalbin hoşanacağı
ferahlı duyacağı zevkle okuyacağışy kımasııistemektir. Zira kalp, baharda ferahlar, o mevsimden
memnun kalı, ondan ayrımak istemez.

6) Hz. Ebu Bekir (r.a.), Peygamberimiz (s.a.s.)’in, sııtıa
duşnlerin şyle dua etmelerini tavsiye ettiğni bildirmişir:
اَللّٰهُمَّ رَحْمَتَكَ أَرْجُو فَلاَ تَكِلْن۪ي إِلىَ نَفْس۪ي طَرْفَةَ عَ وَأَصْلِحْ ل۪ي
شَأْن۪ي كُلَّهُ لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ

Okunuşu:
“Allahumme rahmeteke ercu, fela tekilni ila
nefsi tarfete ‘aynin. Ve aslih li şe’ni kullehu. La ilahe illa
ente.”

Anlamı
:
“Allah’ım! Rahmetini umarım. Beni göz açıp
yumacak kadar da olsa nefsime bırakma. Bütün işlerimi düzelt.
Senden başka ilâh yoktur.” (Ebu Davud, Edeb, 110)


7) * Sahabeden Abdullah b. Cafer (r.a.), Hz. Ali (r.a.)’nin
şyle dediğni rivayet eder: Peygamberimiz (s.a.s.), bana ş
kelimeleri oğetti ve başıa bir sııtıya da zorluk geldiğ
zaman bunları okumamı emretti:

لاَ إِلٰهَ إِلَّا الٰهّلُ الْكَر۪يمُ الْعَظ۪يمُ سُبْحَانَهُ تَبَارَكَ الٰهّلُ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظ۪يمِ
اَلْحَمْدُ رَبِّ الْعَالَم۪ينَ

Okunuşu:
“La ilahe illallahu’l-kerimul-‘azimu.
Subhanehu tebareke’llahu Rabbul-‘arşi’l-‘azim.
Elhamdu lillahi Rabbi’l-‘âlemin.”

Anlamı:
“Kerem sahibi ve ulu olan Allah’tan başka ilâh yoktur.
O’nu her türlü eksiklikten tenzih ederim. O, ulu Arş’ın Rabbidir.
Âlemlerin Rabbi Allah’a hamd olsun.” (Ahmed b. Hanbel, 1, 94)