Şiblî’Nin Malûm Olan Vefatı
 

Şiblî’nin Malûm Olan Vefatı


Bağdat’ta yaşamış büyük velilerden Ebu Bekir Şiblî Hazretleri (ö.334/945), Malikî mezhebine mensup alim sufilerdendi. Zamanında İbn Beşşar namında etkili biri vardı. Halkın Şiblî ile buluşup konuşmasını engellemeye çalışırdı. Bir gün Şiblî Hazretleri’ni imtihan için yanına gelen İbn Beşşar ona sordu:

– Söyle bakayım, beş deveden ne kadar zekât gerekir?

Şiblî Hazretleri bir şey söylemeden sükût etti. Öbürü ısrar edince:

– Beş deve karşılığında şer’an vacip olan zekât -size göre- bir koyundur. Fakat bize göre doğru olanı . yolunda hepsinin verilmesidir, dedi.

– Bu hususta delil olarak uyduğun bir rehberin var mı?

– Var elbette. Rehberim Ebu Bekir Sıddîk r.a. Hazretleri’dir. O bütün malını . yolunda ortaya koymuştu da, Rasulullah s.a.v. ona ailesine ne bıraktığını sorunca: “. ve Rasulü’nü bıraktım” demişti.

Bu sözleri duyan İbn Beşşar dönüp gitmiş ve bundan sonra kimsenin Şiblî Hazretleri’yle görüşmesine karışmamıştır.

Şiblî Hazretleri ömrünün son günlerinde hasta iken, cuma günü hastalığı biraz hafifleyince, hizmetinde bulunan Bükeyr Dineverî ile camiye gitmeyi arzulamıştı. Onun desteğinde camiye doğru yürürlerken karşıdan gelen birisiyle karşılaşmışlar. Şiblî Hazretleri arkadaşına:

– Bükeyr! Yarın şu şahısla benim bir işim olacak, demiş.

Sonra gitmişler ve namazı kılıp dönmüşler. Ebu Bekir Şiblî Hazretleri o gün biraz yemek yemiş ve gecesinde vefat etmişti. “Falan yerde cenaze yıkayan salih bir adam var” demişler ve sabah erkenden yol gösterip Bükeyr’i oraya göndermişler. Adam yavaşça kapıyı çalıp selam verince içeriden, “Şiblî mi öldü?” diye sorulmuş. Bükeyr, evet cevabını verdikten sonra evden çıkan şahsın dünkü şahıs olduğunu görmüş. Şaşkın bir ifadeyle “lâ ilâhe illallah” deyince adam da: “Lâ ilâhe illallah, neden bu şaşkınlık?” demiş. Bükeyr merakla sormuş:

– Dün seninle karşılaştığımız sırada Şiblî bana “yarın şu şahısla benim bir işim olacak” demişti. . hakkı için söyle, Şiblî’nin öldüğü sana nereden malum oldu?

– Hey gafil! Bugün benimle bir işi olacağı Şiblî’ye nereden malum olmuştu? (Bana da öyle malum oldu) cevabını almış.


*Abdülvehhab eş-Şa’ranî, et-Tabakâtü’l-Kübra (Beyrut 1997), s. 150; Tarihu Bağdad, 14/398; Tabakâtü’l-Evliya, s. 212.


Semerkand Dergisi'nden alıntıdır.