Allah” Demenin Hesabı…
 

.” demenin hesabı… Abdülkadir Geylâni hazretleri bir mecliste va’z edi yordu. Bir ara

öylesine derin mevzulara girdi, öylesine esrarlı şeyler söyledi ki,

cemaat kendinden geçer gibi oldu. İşte bu sırada kubbeyi

çınlatan bir ses işitildi: “.!” diye feryad ediyordu biri.

Abdülkadir Geylânî hazretleri durakladı. Sonra, “.!” diye

feryad eden adama doğru dönerek şöyle dedi:

— .’ın huzuruna vardığında, bu “.” demenin hesabını

vereceksin! Kimileri anladı bunun mânâsını, kimileri de anlamayıp hayretle sordu:

— Bu nasıl iş? . demenin de hesabı olur mu? o izah etti durumu:


— Evet, bu “.!” feryadının da hesabı vardır. Bakalım

kalbinden mi dedi, yoksa ağzından mı? İrâdesi dışında mı oldu,

yoksa bir maksada müteveccih mi?, Yani, bununla itibar kazanıp

menfaat elde etmek mi var niyette?.. Yoksa . için mi?..

Evet, mesele burada; İhlâsla mı attı nârayı, yoksa gösteriş için

mi? Bu bakımdan zikirler ağızda kalma malı, gönüle inmeli; lafta

kalmamalı, hayata inkılab etmelidir…

ALINTI