Peygamber Efendimizin Gülümsemesi
 

PEYGAMBER EFENDİMİZİN GÜLÜMSEMESİ

Resûlüllah (s.a.v.) ile ashabı ile beraber bulunuyordu, bir ara gülümseyerek:

-Niçin gülümsediğimi biliyor musunuz? diye sordular. Bizler, 'hayır' deyince, Resûl-i Ekrem Efendimiz buyurdular ki:


-Kulun, Rabb'ine karşı kendisini müdâfaasından ve ile aralarında geçen (şu) konuşmadan ötürü gülümsüyorum.


Kul der ki:


-Sen, dünyada beni zulümden korumadın mı?

Teâlâ:


-Evet, buyurur. Kul:


-O halde ben de yabancı şâhidi kabul etmiyorum. Bana, benden şâhit istiyorum, deyince Teâlâ:


-Peki, senin hesâbını kendi a'zâların görsün ve Kirâmen Kâtibîn de şâhit olsun, buyurur ve dili susturularak, a'zâlarına, 'Konuşun' denir. A'zâlar da teker teker yaptıklarını haber verirler. Sonra dili açılır. Adam a'zâlarına, 'Başımdan def'olun, ben sizi korumak için uğraşıyorum, siz ise yaptıklarınızı söylüyorsunuz' der.'


(Türkiye takvimi)