Necip Fazıl Kısakürek'ten Bir Dua
 

Duayı kabul eden, dilekleri veren, vermeyi murad edince

el açtıran, ancak sevdiği kuluna dua ettiren, sevmediklerinin elini ve dilini

bağlayan ve kendisine yönelmekten alıkoyan ım!


Bizi

affet!


Biz, Sevgilinin nuruna lâyık olmaktan düştüğümüz için bu hale

geldik.


O'na lâyık olabilmek kimsenin haddi değil. Fakat lâyık

olunamayacağını bilmenin liyakati herkesin vazifesi. İşte bu son inceliğe

lâyık olamadığımız için bu hale geldik.


O nur öyle bir nur ki, lâyık

olmakta, topyekûn zaman ve mekâna, bu dünyaya ve ötekilere malik olmak var. Bu

liyakatten düşmekte de, her türlü mahrumluk ve mahkûmluk.


Her türlü

mahrum ve mahkûm olduk.


Bizi affet!


O Nur'un vecd ve aşkı

üzerimizdeyken, denizlere, yelkenleri ipekten ve çıpaları altundan kalyonlar

indirdik; karalara da, yolunu viraneye çevirmek yerine mamureye döndüren ordular

saldık. Padişahlara "Ayağa kalk, kanun huzurundasın" diye ihtar eden hâkimler

yetiştirdik. Müspet bilgiler, medenî aletler, keşifler ve buluşlar, hep o Nur'un

kendi fert ve cemiyet aynalarımızda tecellisinden. O Nur'u körleştirince de

Şark'ın son 5 asırlık macerası içinde bir zamanlar yaban domuzu hayatı süren

Garplının sürü hayvanı olduk.


Son yüz yıl içinde bizi bu halden kurtarmak

isteyen hiçbir davranış şifa getiremedi. Zira o Nur'a yeniden liyakat ve bu

liyakati yeni zaman ve mekâna tatbik etmek Şuurlaştırılmadı. Ters yollara

sapıldı. Bu ilerinin ilerisi şuurun sahiplerine "mürteci" dediler; ve onları,

asıl din gözünde suçlu, O Nur'a liyakati sıfıra indirici, vecd ve aşk mahrumu,

din ve hikmet cahili kara yobazdan ayıramadılar.


Onları, bize böyle

muamele ettikleri için değil, bizi, bu muamelenin altından kalkamadığımız için

affet!


Bizi, boynumuza geçirdikleri asırlık idam ipini kravat diye

taktığımız için affet! Tek kelimeyle, "Müslüman" yaftası altında müslüman

olamadığımız için affet!


Ve bize; kendi öz yurdumuzda asırlardır lütfen

iskâna tâbi muhacirlere benzeyen gerçek müslümanlara, O Nur'a liyakatin en ileri

derecesini bahşet; ve ebediyet bestesinden şarkımızı ateşten ahenk

helezonlariyle gönüllere nakşet!


Duamıza öyle bir tesir ver ki,

kezzabın mermeri yediği gibi nefsimizin bütün oyuncak mabutlarını yakıp

erittiğini, senin mücerret ve münezzeh birliğin etrafında hiçbir inanış pürüzü

bırakmadığını görelim; ve sun'î teneffüsle açılan bir baygın şeklinde bu

milletin yavaş yavaş doğrulduğuna şahit olalım!


ALLAH (c.c.) ım! Bizi hem

af, hem adam et!


Necip Fazıl Kısakürek


_________________