İnsanlara Hizmet...
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg
- İnsanlara hizmet -




Hazret-i Mevlânâ'yı (rahmetullahi aleyh)


çok seven biri vardı.


Bu zâtın sohbetlerinden büyük zevk alırdı.


Öyle ki, bir an olsun ayrılmak istemezdi yanından.


Ama memur idi. Hep Onunla olabilmesi için, ayrılması


gerekiyordu işinden.




Gidip sordu


hazret-i Mevlânâ'ya:


Efendim, hep sizinle olmak için vazîfemden ayrılayım mı?



Büyük Velî;


Hayır, sakın ayrılma!


buyurdu.




Ve şu menkıbeyi anlattı ona:



Hârun Reşîd devrinde, bir kişi vardır ki,


(Zâbıta âmirliği) yapmaktadır.


İşini mükemmel yapar.


Zayıfları korur, zâlimleri korkutur.


Sâyesinde müslümanlar.


rahat olur.




Hattâ,


(Hızır aleyhisselâmla)


sık sık birlikte olur.



Bu, bir gün karar verir âniden.


Ayrılır işinden.



İnzivâya çekilir.


Kendini ibâdete verir.


Fakat bir konuda huzursuzdur.


Çünkü


Hızır aleyhisselâmı artık göremez olur.


Buna çok üzülür.


Acabâ ne hatâ ettim? der.



Ve bir gece,


Hızır aleyhisselamı rüyâda görür.



Hemen sorar:


Artık bana gelmiyorsun.


Hikmeti nedir?



Buyurur ki:


Ben sana geliyor idiysem, ibâdetinden


dolayı değildi. İnsanlara hizmet ediyordun.


Sâyende halk rahattı. Ama istifa ettin.


İnsanlara hizmeti terkettin.


Yerine (Zâlim biri) geldi.


Bozuldu halkın dirliği.


O anda uyanır uykudan.


Eyvaaah! der. Anlamıştır hatâsını.


Koşar hükümdara, vazîfe ister.


Ve tekrar başlar hizmete.


İnsanlar (Huzur)a kavuşur.


Kendi de (Hızır)a.