Mevlana Hazretlerinden Kıssalar
 

Mevlana hazretleri “rahime-hullahü teâlâ”, bir gün eline bir Ekmek alır. Bir viraneliğe vardır.

Sevdiklerinden biri Onu görür.

Ne yapacak diye meraklanır.

O yerde bir anne köpek vardır.

Hazret-i Mevlana, o ekmeği lokma lokma ona yedirir.

Sonra o kimseye dönüp;

- Ey filan! Yedi gündür bu hayvan aç. Yavruları da var. Bir yere ayrılmıyor. Bir anne şefkatiyle onlara bakıyor, buyurur.

Ve ilave eder.

- Peygamberimiz “aleyhissalatü vesselâm”; “Merhamet edene merhamet olunur” buyuruyor.


BİR GECEDE KIRK YERDE

Bir gün, birbirinden habersiz “kırk kişi”, hazret-i Mevlanayı evlerine davet ederler.

Hiçbirini kırmaz.

Kırkının da evine teşrif eder.

Gece boyu sohbet ederler.

Ertesi gün, o kırk kişiden ikisi karşılaşır.

Biri diğerine der ki:

- Dün gece hazret-i Mevlana bizdeydi.

Öbürü şaşırır:

- Olur mu, dün gece bizdeydi.

- Hayır, bizdeydi.

Halbuki hiç birinde değildi.

Geceyi, evinde yalnız geçirmişti.


NEREDEN GELİRSİNİZ?

Bir gün de Hazret-i Mevlana’yı ev halkı evde göremez, merak ederler.

Nihayet geç vakit kapı vurulur.

Gelen, Hazret-i Mevlanadır.

Hanımı, ayakkabılarını çevirirken kenarlarında Mekke‘nin kumlarını görüp sual eder:

- Nereden gelirsiniz?

- Kumları mı merak ettin?

- Evet.

- Mekkeden geliyorum. Bir dostumu ziyarete gitmiştim.

Mübarek hanım; “Bu kısacık zamanda Hicaza gidip gelinir mi?” diye düşünürken;

- Veliler ruh gibidir. Bir anda uzak yerlere gidip gelebilirler, buyurur.