Kardeşini Affetmek...
 

Enes b. Mâlik nakleder:
Resûlullah (A.S oturmakta iken birden bire dişleri görünecek şekilde güldüğünü gördük. Ömer sordu: “Anam babam hakkı için söyle ya Resulallah, seni güldüren şey nedir?” Hz. Peygamber (as) cevap verdi:
- Ümmetimden iki kişi, izzet sahibi olan Rab Teala’nın huzurunda diz çökmüşler, birisi şöyle diyor: “Ya Rabbi, kardeşimden benim hakkımı alıver.” Allah (suçlanana): “Kardeşinin hakkını ver!” buyurdu.
- Ya Rabbi, dedi, iyiliklerimden (ona verecek) hiçbir şey kalmadı.
- Ya Rabbi, öyleyse günahlarımdan bir kısmını yüklensin, dedi (şikayet eden).
Bu sırada Resulullah (as)’ın gözleri yaşla doldu. Sonra şöyle buyurdu: “Bu gerçekten korkunç bir gündür. Öyle bir gün ki, insanlar günahlarından bir kısmının (başkası tarafından) yüklenilmesine ihtiyaç duyacaklardır.” Sonra şöyle devam etti: “Aziz ve Celîl olan Allah şikayet sahibine şöyle diyecek: “Başını kaldır ve Cennet bahçelerine bak!” O başını kaldıracak ve haykıracak:

- Ya Rabbi, gümüşten şehirler ve incilerle süslenmiş altından köşkler görüyorum. Bu hangi peygambere, hangi şehide aittir?
- Bana bedelini verenindir! diyecek (Allah).
- Peki buna kim sahip olabilir ya Rabbi?
- Ona sen sahip olabilirsin!
- Nasıl ya Rabbi?
- Kardeşini affederek!
- Affettim gitti ya Rabbi!

Bunun üzerine yüce Allah buyaracak ki: “Kardeşinin elinden tut ve onu cennete koy!”

Resûlullah (A.S.) devamla şöyle buyurdu: “Allah’tan korkun, aranızdaki münasebetleri düzeltin (Enfal 8/1). Şüphesiz Allah kıyamet gününde müminlerin arasını düzeltir”

Kardeşini Affetmek...
 

Peygamber Efendimiz bir Hadislerinde buyurdu ki: “Ceza vermekteki hata, affetmekteki hatadan daha kötüdür.”



Kendisini içkiden kurtaramayan bir müslüman, hizmetçisine dört dirhem verir. İçki almasını söyler.


Hizmetçi giderken Mansur bin Ammar isimli bir zatın, bir fakire yardım topladığını görür. Mansur, "Bu fakire 4 dirhem verene 4 dua ederim" der. Hizmetçi, fakire 4 dirhemi verir.


Mansur der ki:

– Hangi duayı istersin?

– Hizmetçilikten kurtulmak istiyorum.

– İkinci isteğini söyle!

– Fakire verdiğim dört dirhem benim değildi. Benden bunu isterler. Dört dirhem isterim.

– Üçüncü isteğin nedir?

– Efendimin tevbe edip içkiyi bırakmasını istiyorum.

– Dördüncü arzun nedir?

– Allah–ü Teala’nın (cc) beni, efendimi, seni, kavmimizi affetmesini istiyorum.


Mansur bin Ammar, hepsi için gerekli duayı yapar...


Hizmetçi evine gidince, efendisi, geç kalmasının sebebini sorar. Hizmetçi durumu anlatır. Efendisi sorar:

– Sen neler istedin?

– Hizmetçilikten, kölelikten kurtulmayı istedim.

– Peki seni azat ettim. Başka ne istedin?

– Dört dirhem istedim.

– Al şu dört dirhemi. Başka ne istedin?

– Tevbe edip içkiyi bırakmanı istedim.

– Tevbe ettim. Başka ne istedin?

– Allah–ü Teala’nın (cc) hepimizi affetmesini istedim. Efendisi duraklar: “İşte bu benim elimde değildir” der.


O gece rüyasında, “Sen elinde olanı yaptın da, biz elimizde olanı yapmaz mıyız? Seni de, hizmetçini de, Mansuru da ve orada bulunan hepinizi affettik” denir.