![]() |
Sus...
yaralarını temizleyen gün merhaba kızma bana.. adını koyamadığım hissiyatımın ağırlığını üzerine yıktığım için. sus bilirsin bazı böyle olurum iç murakabemden korkarım bazı dinleyemem kendimi küsme bana. sus sanırdım herkes yaralarını susarak temizler. oysa bende bilirim. sus susmak açıkta kalan yaraya yağmurdur. susmak delice bir ihanettir duygulara. gel gör ki girdabında feleğin, sus kolyesidir boynumuzda asılı olan. gerisi... gerisi sende bilirsin hayallerden arta kalan gerisi yalan. kentin sokaklarını kapladığından beri kar bir sebebim daha oldu anmaya bir sebebim daha yanmaya üşüyorsan gücenme bana gelemiyorsam ısıtmak için korktuğumdan alışmaya. çünkü gözlerim sana görmeden aşinaydı çünkü ellerim zaten tanıyordu ağlama... sus! ve bil; en çok bu havalar dokur bana böyle olduğunda çıkmak istemem sokağa. bembeyaz bir ölümün kıpkızıl kanı karışıyor toprağa. sus artık konuşma artık lal kesil! |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.