Söz...
 

Bir müslüman. Bir ateşperest. Birlikte çalışıyorlar. Namaz vakti. <

<

Müslüman: <

<

-Namaz kılacağım. Namaz kılarken, bana ilişmiyeceğine dair söz verir misin? <

<

-Veririm. <

<

Namaz.... <

<

Bir müddet sonra... Ateşperest. İbadet zamanı... <

<

-Şimdi sıra ben de, ben ibâdet ederken, bana ilişmiyeceğine söz verirmisin.


-Olur sana ilişmem... Rahatça ibâdetini yapabilirsin.


Fakat ateşperest ateşe tapmak üzere secdeye varınca, Müslüman hemen üzerine atılır. Sözünde duramaz.. Tam o esnada şöyle bir ses duyar:


- Söz verdiğin zaman sözünü yerine getir.


Bunun üzerine adama ilişmeden geri çekilir. Sonra ateşperest ibâdetini bitirdiğinde sorar:


-Evvela hücum ettin. Sonra niye vazgeçtin?...


-Allah'dan başkasına secde ettiğin zaman, dayanamadım, üzerine atıldım. Seni öldürmek istiyordum. Fakat tam o anda :


-Söz verdiğin zaman ahdini yerine getir, diyen bir ses, beni o teşebbüsümden alıkoydu.


Bunun üzerine mecûsi:


-Şimdi inandım ki, asıl ve gerçek ilâh senin Rabbindir. Kendi düşmanı için dostunu bile azarlıyor. İşte huzurunda

müslüman oluyorum diyerek kelime-i şehâdet getirir.




ALLAH'IN RAHMET VE BEREKETİ ÜZERİNİZE OLSUN...