|
Kendine İyi Bak
Küçücük bir oda bir minder,bir masa ... üstünde iki mum ve köşede bir soba duvarların rengi lilâ /en sevdiğim renk ve içinde iki yürek... bir müddet perdeleri açmadılar ışık yok,rüzgar yok,ses yok... sadece bekledikleri vuslat vardı içerde oysa şahitleriydi bulutlar ve gök yağmurlar da bekledi onları /yağmadı dillerinde son dualarıydı /yakarış gibi sonsuzluk gibi oysa titrek bir mum ışığı aydınlatıyordu odayı sığındılar sevgilerine hasretle çırılçıplak ve sadece sevdanın diliyle konuştular... birazdan o kapıdan gidecek sevgili duvarlar gözyaşları ile rutubetlenecek belki camlar buğulanacak ten kokuları yastığa bulaşacak oysa söz bitti artık konuşamıyorlar /sadece sustular sarmaşdolaş... kadın ağlar ... tabii ağlar tutar elinden sevdasını,götürür gittiği yere adını kimselere söylemez / kıymetlidir erkek sadece susarak özler sessizce fısıldar seni sevdim sevgili o tarifsiz kokunu yeniden bana ver der ve bu sevgi kadına yeter... ve otobüs kalkar ve sadece -kendine iyi bak- derler elveda değil... |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.