Kul Hakkı Ve Cennete Girmek
 

Hz. Enes (r.a.) anlatıyor:



Resûlüllah (s.a.v.) ile beraber bulunuyorduk. Bir ara azı dişleri görülecek şekilde gülümsedi. Sebebini sorduğumuzda şöyle buyurdular:



-Ümmetimden iki kişi Allâh'ın huzuruna gelirler.



Birisi,


-Yâ Rab, benim bunda hakkım var; hakkımı bundan al, bana ver, der.



Allah Teâlâ da ötekine,


- Hakkını ver, buyurur.



Adam,



-Yâ Rab, bende sevap nâmına bir şey kalmadı, der.



Cenâb-ı Hakk,


-Baksana, bu adamın sevabı kalmadı, ne dersin? buyurur.



Adamcağız,


- O halde benim günahlarımdan alsın, der.



Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz bunu anlatırken gözleri yaşardı ve, 'O gün büyük bir gündür. İnsan; günâhının alınmasını ister' dedi.



Bunun üzerine Allah Teâlâ hak sahibine,


-Başını kaldır ve cennete bak, buyurur.



Adamcağız,


- Yâ Rab, inci ile işlenmiş, gümüşten ve altından köşkler görüyorum. Bunlar hangi peygamber, hangi sıddîk veya hangi şehitler içindir? der.



Allah Teâlâ,


-Bunlar, bana ücretini verenler içindir, buyurur.



Adamcağız,


-Bunların hakkını kim ödeyebilir? der.



Hz. Allah,


-Sen istersen bunlara sahip olabilirsin, buyurur.



Adam,



-Nasıl olur, yâ Rab? deyince,



Cenâb-ı Hakk,



-Hakkını bu adama bağışlamakla, buyurur.



Adam,



-O halde ben bunu affettim, der.



Allahü zû'l-Celâl hazretleri de,



-Arkadaşını al, beraberce cennete girin, buyurur.



Sonra Resûlüllah (s.a.v.) Efendimiz,



'Allah'tan korkun, Allah'tan korkun ve siz de kendi aranızı düzeltin. Bakınız, bizzat Hazret-i Allah mü'minlerin arasını buluyor' buyurmuşlardır.