Peygamberimizin Affının Sınırı Yoktu
 

Ebu cehil ve oğlu ikirme,Peygamberimize eziyet vermek için elinden geleni yapan iki düşmandı.Ebu cehil ,peygamberimiz kabede namaz kılarken üzerine deve işkembesi atan,arkasına geçip onu boğmak isteyen ,bedir savaşının yapılması için bütün gücüyle çalışan bir İslam düşmanıydı.oğlu ikrimede aynı babası gibiydi

İslam ordusu mekkeye girince İkrime müslümanların kendisini öldüreceği korkusu ile yemene kaçtı fakat hanımı müslüman olmuştu.Peygamberimizin çok affedici olduğunu biliyordu.bu yüzden yola koyuldu ve kocasını buldu.Peygamberimizin kendisini affedeceği konusunda güvence aldığını söyledi.

bunu duyan ikrime çok heyecanlandı.medineye geldiler.Peygamberimiz bunu duyunca karşılamaya geldiler.Hatta bunun için o kadar acele davrandıki sırtından hırkası bile yere düştü.Onu güler yüzle karşıladı.'' Merhabe ey süvari muhacir'' diyerek kucakladı ve ona iltifatta bulundu.Peygamberimizin böyle karşılaması ve affı karşısında çok mutlu olan ve şaşıran ikrime yaptıklarından dolayı çok mahcuptu.Fakat rahmet peygamberi,müslüman olan ikrimeye şöyle dua etti.

''ALLAHIM ikrimenin bana yaptığı bütün kötülükleri,Sen'in nurunu söndürmek için attığı her adımı affet!Yüzüme ve gıyabımda söylediği sözleri affet.
Peygamberimizin affı ,en azılı bir düşmanı bile kuşatmıştı.İşte bize örnek olarak gönderilen Peygamberimiz bu kadar affediciydi.Bizimde Peygamberimiz gibi ,bize yapılan kötülük ne olursa olsun ,ALAH Rızası için affetmemiz gerekiyor.Çünkü ALLAH affedenleri sever