Adam Olana Fazla Yaşamak...
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Yaşamak!
Biraz eskidir,
Biraz iğretİ,
Biraz salaş,
Ve meyhane dillidir çoğu kez...

Derin çizgilerin haritasında,
Kalabalık bir şehir gibi durur,
Caddeleri tarumar,
Sokakları pazarlık işgalinde,
Sahipsiz bir adam gibi yaşamak ...
Delik cepten düşen,
Son şarap parasına muhtaç...
Ezik küfürlerin sığınağı,
Kırılmış bütün bardakların,
Et’e batan yanıdır...

Yaşamak!
Biraz mütevekkil olsa da,
İspiyoncudur!
Cinayeti seven yanıyla,
Soğuk bir namlu suratı gibidir...

Yaşamak!
Biraz lezbiyen,
Azcık fahişe,
Bir tutam dönek,
Belki yaşlı bir kadın bakışı,
Ara sıra tek damla gözyaşı,
Kimi zaman yarı kadın,
Yarı erkek olma telaşı...

Ucuz ve kirli bir elbise gibidir yaşamak,
Ter kokan gömlek cebine sığan,
Unutulmayı öğreten adama !
Unutamamayı...

Bozuk bir plak gibidir anılarda,
Bestesi belirsiz, anlamsız notalı sözlerin,
Dilimize dolanan yanıdır...
Yaşamak!
Adam olanı çileden çıkarır,
Sevmeye mahkum...
Terk edilmeyi özleyen ısırığıyla,
Sinsi bir yılan...
Zehri ! mor bir dudakta saklı,
Gülümseyen yalan gibidir...

Yaşamak!
Sarhoş cesaretidir arkadaş,
Altını ıslatan namlu korkusudur şakakta,
Eskiden kalanların sofrasında zengin...
Bitmiş bir hikayenin son satırında kahraman,
Hep gidişlere dökülen yapraklar gibidir...

Yaşamak ! tek başına,
Çölde bedevi çığlığı,
Fizậna göçmüş garip bir umut,
Gittikçe uzaklaşan gökkuşağı,
Yakamozların dert ortağıdır...

Varken yaşamak ! iş değil arkadaş,
Kevgire su doldurmak gibi bir şey,
Hiç yetemediğimiz boş bir uğraş...
Adam olana fazla / olmayana hep az,
Bitmez bir ihtirasın bacak arası,
Sancıya kardeş / ihanete sırdaş,
Hançere renk veren çelik beyazı...

Yaşamak birini!
Genç kız memesi,
Dokunursun acır...
Dokunmazsan bitirir sancısı...

Levent Saral