Hayat Bir Çocuğa Nasıl Anlatılmalı..
 

Hayat Bir Çocuğa
Nasıl Anlatılmalı?


http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg



Arkadaşımın kızı bir yaşına gelmişti, 'Sen eğitimcisin, neler

öğretmem gerekiyor, bazen kendimi çok çaresiz hissediyorum' dedi.

Sorusu kolaydı ama yanıtı zordu, akıl vermesi basitti ama uygulaması

karmaşıktı, anlatmaya başladım:



Annelik uzun zaman alan ve günün yirmi dört saati devam eden adı

'insan yetiştirmek' olan bir iş. Bir kere bilmelisin ki, zaman alacak.

Neye zaman harcarsan onun karşılığını alırsın. İşine zaman harcarsan

işinden, eşine zaman harcarsan eşinden, çocuğuna zaman ayırırsan da ondan

karşılığını alırsın. Yapabiliyorsan gözyaşlarını tutmamasını öğret, acı

çekmeden olgunlaşamayacağını... Kıskanmamayı öğret ona, arkadaşının

başarısından mutlu olmayı, birlikte sevinçleri paylaşmayı, içinden 'neden

ben değil de o?' demeden...



Kazanmaktan mutluluk duyup içine sindirmeyi, ama aynı zamanda

kaybetmeyi öğrenmesini. Çünkü bir adım sonrasında görünüşte galip

olanları gösterecek hayat ona. Her şeyin bir sonu olduğunu öğret.

Sahip olduğu bütün değerlerin bir gün keyif vermeyebileceğini,

kazanılan ve harcananın bir sonu olduğunu, gidilen yerlerin zamanla

bıkkınlık verebileceğini, her şeyi tüketebileceğini, tüketemeyeceği tek

şeyin bilgi olduğunu öğret. Kitaplardan keyif almasını, ders

çalışmak istemiyorsa zorlanmamasını, ama okumayı sevmesini öğret ona.

Elbet er ya da geç alacaksın biliyorum, ama mümkün olduğunca geç al ona

bilgisayarı. Ona kendisi ile kalacağı sakin zamanlar ver,

sıkılmayı öğret ona, sıkılıp ta kendini yönlendirmeyi bulmasını.



Doğaya götür onu, hayvanlardan korkmaması gerektiğini öğret. Arıların bizi

sokmasından çok, nasıl bal yaptığını anlat. Doğanın kendi

içindeki gizemini bulmasına yardımcı ol, yağmurdan sonraki toprak

kokusundan keyif almasını sağla. Soğuk kış gecesinde ateş yakmayı

öğret, belki büyüdüğünde bir gece sevgilisine ateş yakar ve belki

binlerce yıldızın altında birbirlerine sarılırlar, bunu öğretmemiş diğer

sevgililerin aksine...



Şartlar çok zor olsa da yalan söylememesi gerektiğini öğret ona.

Kazandığı elli milyonun piyangodan çıkan beş yüz milyardan çok daha

keyifli olduğunu öğret. Alın terine saygıyı öğret ona.

Aşk acısı çekmenin hiç âşık olmamaktan daha güzel bir duygu olduğunu

öğret. Kendi doğruları üzerinden kimsenin onu yargılamasına izin

vermemesi gerektiğini öğret, başkalarını da kendi doğruları üzerinden

yargılamamayı... Bunun başkalarını dinlememek olduğunu değil,

söylenenleri kendi eleğinden geçirmesi gerektiğini öğret. Kendi

fikirlerine inanmanın güzelliklerini anlat.



Hayatı sorgulamayı öğret ona... Bilginin en büyük güç olduğunu öğret.

Yapabilirse bunu en büyük fiyata satmasını, ama kalbini ve ruhunu

kendisine saklaması gerektiğini öğret. Haklı olduğu konuda sonuna

kadar diretmesini öğret ve haklıyken dik durmasını.



Günün birinde yaptıkları değil yapmadıkları için pişmanlık

duyabileceğini öğret. Basit yaşaması gerektiğini öğret ona, çay

içmekten keyif almayı... "İstemiyorum", "hayır" demeyi öğret ona,

istediğinde ise "istiyorum" demeyi, Sevdiğinde ise "seni seviyorum"

diyebilmeyi öğret ona. Bir kot pantolon ve tişörtle üniversiteyi

bitirmeyi öğret ona. Temiz kokmasını...



Sorgusuz sevmeyi... El yazısı ile notlar yazmayı... Lafı

dolandırmamayı... Sevdiklerinin hiçbir zaman çantada keklik

olmadığını, dostluğa yatırım yapması gerektiğini, kıymetini

bilmeyenlerden uzaklaşmasını öğret ona. Müziği sevmesini, sporla

barışık yaşamasını, İşlerin hiçbir zaman bitmediğini söyle ona, en yoğun

zamanda bile kendine vakit ayırması gerektiğini öğret... Ama en çok da

kendini sevmesini öğret... Kendini sevmezse kimsenin onu sevmeyeceğini...

Kendine çiçek almazsa kimseden çiçek beklememesi

gerektiğini... Kendine özenli yemekler yapıp sofralar kurmazsa

kimsenin onun için yemek hazırlamayacağını...

Hayatta her şeyden çok kendisinin önemli olduğunu öğret ona...





Aylin Kotil, Cumhuriyet Gazetesi