Ölümü Arıyor Gözlerim
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Ölümü arıyor gözlerim, gelsin istiyorum gelsin de yanına alsın beni. Sevmiyorum artık yaşamı, bana çok tokat attı. Her gün canımı çok yaktı. Bunca yıldır bana bir sefer bile tam anlamıyla gülümsemedi. Ama ölüm damarlarımdaki eroin gibi unutturacak bana tüm dertlerimi. İlk defa birileri tarafından mutlu edileceğim... Azrail tarafından. ‘O’ benim kalbimi çok kırdı. Beni hayattan da ‘O’ soğuttu. Ama aynı zamanda Azrail’e âşık oldum ‘o’nun sayesinde.

Bugün Azrail’le buluşacağım. ‘O’nun haberi yok aman olmasın da zaten. Sanki haberi olsa çok bir şey değişecek ya. Hem zaten öğrenmeyecek mi? Ona bıraktığım o mektubu okumayacak mı? Gerçi bundan da şüpheliyim ya.

Azrail’in bana doğduğum gün verdiği randevuyu bekleyemeceğim artık. Ayağına gideceğim onun. Çünkü öylesine özledim ki onu gözlerim her yerde ara oldu. Ayağına gidiyorum işte. Hem zaten alıştım artık sürekli başkalarının ayağına gitmeye. Azrail geri döndürür mü beni kapısından. Hiç sanmıyorum. Beni böylesine istekli görünce geri çevireceğini hiç sanmıyorum.

Beni Azrail’in kapısına gitmem için ‘O’ zorladı. Her ne kadar o bu gerçeğin farkında olmasa da evet ‘O’ zorladı. Başta gitmeyi hiç istemiyordum. ‘O’ öylesine ısrar etti ki artık ben can atıyorum gitmeye. ‘O’ üzülmesin ben üzülürüm ‘O’nun yerine. Bana acı çekme sevdasını da o aşıladı. Kollarıma her çizgiyi attığım da ‘O’nu düşünüyordum. Hiçbir zaman acı çekmedim o keskin jilet akıtırken kanımı. Hatta mutlu oluyordum nedense. İşte ‘O’ getirdi beni bu hale. Beş dakika sonra ‘O’nu düşünerek bir çizgi daha atarım koluma. Ama bu sefer daha derin olacak ve daha fazla kanım akacak.

Azrail’in ayağına gitmeme çok az kaldı. Onu da yazarak geçirmek istemiyorum. ‘O’nu beni bu hale getiren kişiye son kez bakmaya gideceğim. Uzaktan bakarım sadece.
Sonrada Azrail’in yanına…