Belki Birgün...
 

belki bir gün diye umudu soldum hergün amansız bir tiryak ile çektim her
nefeste içime belki bir gün diye mırıldanırken gömdüm hayallerimi grinin içine boğuldum
gecenin içinde sensiz bir aşka sessizce yelken açtım bir gül bıraktım kalktığım limana yol
aldım bilinmez ummanda belki varamam diye yanına giydim üstüme beyaz kefeni artandan
yaptım sandalıma aşk yelkeni....yüreğimdeki inanılmaz sevgi seli görmez üzerime kopan
fırtınayı yüzüme çarpan sesi.....bir anda koptu gökyüzünden bir
çığlık ,dayanılması zor bir çığlık gömüldü kayboldu gözden....
ansızın koptu derinden çekti aldı içine küçücük aşk yelkenlisini..sonra
duruldu!... kayboldu gökten düşen çığlıklar süt liman oldu
her taraf geriye ne yelken kaldı ne levent....sevda denizi amansız bir ayrılık gibi
sessiz bir çığlıkla almıştı kurbanını yine göndermişti binlercesinin yanına....
kavuşmak yokmu bu aşk ızdırabında dayanır mı yürek her an ayrılık tavında....
belki birgün sevda tadında adını anarak ölürüm gülüm...
kanayan yarayı küllendi diye göstererek çevirdim gönül bahçemi çilehaneye...
kanayan yaraya kül basmıştım halbuki ....
ayrılıkta bulunan sevdayı verdim yine yalnızlığa zemherirde
yanmaya alışan sevda çiçeğimi soldurmadım senin toprağında,
gömdüm ve katre katre yudumladım bu sevdayı ayrılık tadında...
adını hasret koydum yüreğimde özlem yalnızlık bana yoldaş
sende var git deyme benim yarama arkadaş....
biz bu sevdanın törpüsünden cilalanmış yüreğimizi bu yolda
harcadık....sevdayı her duyguyla harmanladık zorda gelse
kavuşmanın üstüne bir zımpara attık.....
biz bu ölüme hevesle atladık
zıpkın yemiş bu yüreği kor ateşlerde yıkadık....
her acıyı sevdanın ayaklarına attık ve bir adım daha yarınlara
yaklaştık....




ALINTIDIR.