Agop'un Olum Yildonumu
 

Karisi juliyet'in bir yil once kaybettigi ve ardindan bir yildir salya-sumuk agladigi Agop Efendinin birinci olum yildonumunde cok sevdigi bir kac dostu ve akrabasi tabii ki de, karisi, mezarinin basina gelirler. Agop efendi'nin dunyada biraktigi iyilik izlerinden bir potbori sunmak icin her bir ziyaretcisi onunla ilgili bir anisini anlatip sirasini savar. Sira karisi juliyet'e gelir Juliyet once aziz hatiratlarindan bahseder sonra da merhum kocasina methiyelerini dizmeye baslar;

-Ah, Agop'um sen ne iyi bir koca idin, ah sen ne iyi bir baba idin, ah ne de guzel evinin rizkini kazanirdin, ne de guzel pazara giderdin, ah ne guzel ayse kadin fasulye ayiklardin, hatta ingilizce-fransizca-italyanca-farsca ana dilin gibi konusurdun, cok da guzel futbol oynardin, ne hos kravat baglardin, ne guzel piyano calardin...ve benzeri gibi ovgulerle devam etmis, o bitirince de, hep birlikte mezarliktan ayrilmak icin yurumeye baslamislar. Derken Agop'un can dostlarindan biri olan Vahan efendi bir ara Juliyet hanimin kulagina egilmis ve demis ki, yahu juliyet hanim acini anliyorum ama cok abartmadin mi, bizim Agop kendi lisanindan baska hic bir lisani konusamazdi ve piyano da, calamazdi...Bunun uzerine Juliyet hanim hic istifini bozmadan cevap verir Vahan Efendi'ye;

-olsun, hevesi var idi!