Ben Senin Ananyda Alyp Gitme Yhtimalini Sevdim
 

Sycak ve uluslararasy vip salonlarynda vazgeçtim vatanda? olmaktan
ve evrak çantamda baharly havyar kokusuydu makam...
ben sana bir gün "artistik yapma lan" deme ihtimalini sevdim.
meclisin çi? köfte kokan, mysyr lekeli yyllarynda
ankara'da petrol krizli sonbaharlar ya?anyrdy o zaman
kyzmaya ba?ladym herkese...
ve bu öfke öyle uzun sürdü ki, adam gibi öfkeleri özlemeye ba?ladym sonra..
bizim necip fazyl'larymyz vardy...
bir de rahlelerin üstüne yazy yazma imkany...
yumurta kokan kimi arkada?larla payla?ylan kahverengi syralarda*,
sa?cylyk oynamaya ba?ladyk..
ben ba?bakan oluyordum sen maliye bakany, geri kalanlar milletvekili...
sary boyalarla unut ikliminde harfler yazylyyordu pütürlü duvarlara ve
türk dil kurumu'na inat bir türkçeyle...
a?bilerimizden ö?rendik, a harfinden ampul figürleri türetmeyi..
ankara'ya usul usul amerikan emirleri ya?yyordu.
ve açyk-kapaly mekanlarda sava?mayy öneriyordu haber bültenleri.
oysa ankara'da hiç ba?yrmadym ben.
parti disiplin kurulunda tarty?ylan öfkem olmady benim..
meclisçe gidilen ziyaretlerde canymyzy sykan çykynty vatanda?lary saymazsak..
ankara'ya usul usul nefret ya?yyordu..
ve çizmenin belli bir noktasyny a?mamayy öneriyordu haber bültenleri.
oysa hiç öyle çizmem olmady benim
ve hiç bir çizimi de mahkemesiz byrakmadym
karikatürlerin ortasynda sevimli bir ba?bakan yüzüydüm sadece
sana ulanlar biriktiriyordum vatan bilgisi defterimde, ama sen yoktun
ben, senin beni kyzdyrabilme ihtimalini seviyordum, suni memleket ziyaretlerinde
özel uçak beni hep zamansyz, amansyzca bir do?u grili?ine götürüyordu
ben, senin benimle kasympa?a'da aty?abilme ihtimalini seviyordum.

ben, senin anany alyp gitme ihtimalini seviyordum.

dip syca?y koltu?a çekiyor da tenimin çatlamaya hazyr gevrekli?ini
sonra uçak oluyordum, havadaki yollaryn çare bilmez sürgünü
ne yana baksam çiftçi ve vatanda? sanyyordum
mersin ovasynyn yalancy mavili?ini
kyzyveriyordum bir süre
yanymyza gelen kötü a?yzlylarla yary?yyordum, yana?ym uçak camynyn garantisinde
uçak oluyordum
bir ?ehirden bir iç ?ehire
vatanda?a yakla?tykça büyüyordum.
paranyn sesini ba?yna koyuyordum ?arkylarymyn listesinin
korkuyordum
sonra iniyordum uçaktan
havaalanyndan ?ehir meydanyna giden, ömrümün en uzun,
ömrümün en kysa, ömrümün en kyzgyn,
ömrümün en sinirli yolunu ko?uyordum.
çünkü sonunda hysym oluyordum, hasym kokuyordum sonunda..
sycak ve uluslararasy vip salonlarynda vazgeçtim vatanda? olmaktan
ve evrak çantamda baharly havyar kokusuydu makam
ben seninle bir gün van'daki bir kent meydanynda
ben seninle sadece gelmek zorunda kalanlaryn geldi?i
bir yol üstü lokantasynda
ben seninle, a?ry da?yna pastörize yumurta kyvamynda bakan
do?ubeyazyt'yn herhangi bir toprak yolunda
ben seninle herhangi bir insan dilinin
kemiksiz co?rafyasynda olma ihtimalini sevdim

ben senin, anany alyp gitme ihtimalini sevdim!