Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya Rab
 

Ben Beni Bıraktığım Zaman, Sen Beni Bırakma Ya RAB

İLAHİ...! YALNIZ KALDIM...
Yalnız kaldım. Su yumuşaklığında kaldı kalbim... Bir damla düştü zamandan.

Kirlendim... Dağıldı kelimelerim. Aşkından bir tek geriye senden

gizleyemeyeceğim zaaflarım kaldı.Günah çıkardım her an; bir sonraki an suç

işlemek için. Cesaretim şeytana taş çıkarttı. Bilemezdim şehir bana ihanet

edecek... ve ben yine yalnız kaldım. Taş yumuşaklığında kaldı kalbim.
İLAHİ...!
Meleklerin kapısını çalmadığı tek ev benim (mi) kaldı. Gölgesi üstüme

düşmeyen mahşeri kalabalıklarda (nasıl oldu da) kayboldum. Güneş ışığını

yeryüzünden mi çekti; yoksa gecelerin, kötü gündüzün masum çocuğu geri mi

geldi? Kim geldi ilahi...?

İftar sofralarına susam taneleri şuh düşünce, beyaz iplik siyah ipliği

çözünce; tende cana "düş" düşünce; kim gelir?.. kim gider?.. neyin peşine

düşer?.. bilemeyince... Yalnız kaldım yine. Bağışlar mısın?

Hangi savaştan arta kaldı bu yüz? Hangi zayıf yanlarından tutulup savruldu

bu yürek? Herkes bilmese de sen biliyorsun. Sen söylersen bu yüz çekilir

herşeyden. Utanır, kıvrılır, çaresi çığlık atıp intihar eder. Örter misin?
İLAHİ..!
Yeniden başlarsak, yol verir misin? Yolda ihanet üzerine lekeler bırakan

sözler bulursak, ayet ayet bize tekrar inen kitap verir misin? Elçilere

zeval veren ahitlerimiz bizi tenhalarda yoklarsa eğer, bizi sure sure

yayılan şehirlere vardırır mısın? Yoksa.. yoksa İlahi bizi bize bırakarak mı

cezalandırırsın?

Yalnız kaldım. Saçlarımı kavrayıp yerde sürüklese de geçmişim... Ağlarsam,

bağışlar mısın? Yoksa beni tel tel zaaflarımla örer misin?

"Ramazana erdirdin ise bizi, bizden ümidini kesmemişsin dersek" eğer; bizi

bir kez daha sever ve bağışlar mısın? Bayram namazını şeytana kıldırtmadan

"söz bu sefer son" dersek; tevbe edersek.

Bizi seninle kalmak için yalnızlaştırır mısın? .