Yollar Allah'a Gider.
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Söz de,
Aşk da,
Ne benim…
Ne yarimin…
Bir Mart sabahı açan Papatya,
Nisan yağmuru
Mayıs gülü,
Eylül göklerinde başımın üzerinden geçen bulut,
Ne kadar ALLAH’tansa,
Mülk gibi söz de ve aşk da
O’ndan…
Gönül tahtına kimi oturtsak...
Hiçbir yol O’ndan başkasına çıkmıyor aslında,
“Gönül tahtına O’ndan özge sultan” olmuyor...
Değil mi ki her şey O’ndan,
Gidecek yer yok O’ndan başka...
Gelinen yer yok O’ndan başka

Yollar Allah'a Gider.
 

Orjinal Boyutunda Açmak İçin ( 800x600 ve %3$sKB ) Buraya Tıklayınhttp://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg

Yollar kıvrım kıvrım uzanır sonsuzluğa kadar.
Ve yolcular vardır bu yollarda, çağlayan sular, ağlayan bulutlar gibi..

Mahlûkatın solukları sayısıncadır yollar.
Ve her varlık,
kendine has bir yolda koşar durur hedefinden yana...
Solucan sürüm sürüm
kateder yolunu.
Kaplumbağa adım adımdır kendi yolunda.
Atlar sekerek,
kuşlar kanat çırparak geçer giderler yollarından.
Yıldırımların bir ayrı
seyahati; güneşlerin bir ayrı akıp gidişi vardır bu yollarda...

Ne
gariptir ki; yolsuzluk da onunla doğmuş ve yolların rağmına; bir lahza olsun,
onun yakasını bırakmamıştır.
Evet, her devirde, yıldızlar arası seyahat
edenlere mukabil, bataklıkta yol arayanlar da eksik olmamıştır.

Yolda
yürüme, emniyetin ve hedefe varmanın ilk şartıdır.
Bu itibarla da, zevkli ve
ümit vericidir.
Ne var ki, aynı yolun, bir sürü de, inişi, çıkışı; deresi,
tepesi; sıkıntı ve ızdırabı vardır. Hele bizim yolumuz, hele bizim
yolumuz..!

“Bu yol uzaktır,
Menzili çoktur,
Geçidi yoktur,
Derin
sular var.”
(Yunus)