Ne Umutlar Vardı Ki Ahire Saklandı!
 

Bahar oldu sular akar çağlayarak

Yolumuz uzun bayırlardan kayarak

Bir kez baksan al güllerimi akıtsam

Sana kansam ki ilkbahar ile şakısam


Ne olur bu umutlara hasret koyma

Yalnızlığı da bir kader olarak koyma

Hicranı aşk ile mahkûmluğu yaşatma

Sevdalara bir küskünlüğü de bırakma


Geldik ki elbet beklenen de gideceğiz

Nihayetimle beklenen akıbeti göreceğiz

Kim bilir bir evlada dahi diyemeyeceğiz

Bir aşk ki hüznü encamıyla gömüleceğiz


Biliyorum ki ne çare ki ben artık suçluyum

İradeyi hâkimiyen de hükmen mahkûmum

Tazir cezasıyla hükmen sevdayı ret edildim

Divaneyi can haliyle mecalsiz nezaretteyim


Tamam, artık pes ettim bir kenarı da seçtim

Dili halden neşet sineden süzülenle yetindim

Arzı cihan ki sakinleriyle bir halimi arz ettim

Hamdettim sabrettim bir mekanı hali sectim